< فهرس الموضوعات > ايمان و مسؤوليت < / فهرس الموضوعات > < فهرس الموضوعات > ايمان به گفتهء پيامبران شأن مردم پخته است < / فهرس الموضوعات > < فهرس الموضوعات > ايمان به حقايق دين شأن اقليت پخته است < / فهرس الموضوعات > ايمان و مسؤوليت رجوع شود به ورقه هاى « يادداشت مسؤوليت » و ورقه هاى « مسؤوليت » ايمان به گفتهء پيامبران شأن مردم پخته است رجوع شود به ورقهء « جهان بينى مذهبى » ، سخن ويليام جيمز ايمان به حقايق دين شأن اقليت پخته است در قرآن كريم ديده مىشود كه مىفرمايد : « وَلكِنَّ أكْثَرَالنّاسِ لايُؤْمِنونَ ) * « ( سورهء رعد ، آيهء 1 ) يا « وَما أكْثَرُالنّاسِ وَلَوْ حَرَصْتَ بِمُؤْمِنينَ » و امثال اينها . اينجا اين سؤال پيش مىآيد كه با اينكه توحيد فطرى است چرا اكثريت ايمان نمىآورند ؟ جواب اين است كه ممكن است در اين موارد مقصود ايمان به حقايق دين باشد . ايمان اجمالى به اصل دين را مردم غالباً دارند ، اما ايمان تفصيلى به حقايقى كه در دين بيان شده به حكم اينكه بالاتر از سطح فكر عامه است كمتر افرادى مىتوانند بپذيرند . اصولًا بعضى حقايق است كه با هدايت حس و تجربه و يا هدايت عقل ، بشر به آسانى به آنها پى مىبرد و ايمان مىآورد ، و آنها همانهاست كه بشر در زندگى سادهء حسى و عقلى خود با آنها مواجه است ، اما بعضى حقايق است كه ما فوق ايندو است ( همانطور كه حقايق عقلى ما فوق حقايق حسى است ) ولهذا احتياج به هدايت وحى است ، مثلًا ايمان به اينكه سعادت به عمل بستگى دارد * ( ( لَيْسَ لِلإنْسانِ إلَّا ما سَعى ) ) * و اينكه سعادت بستگى دارد به اينكه عمل در جهت صلاح باشد و اينكه گناهان ضررش مستقيم يا غيرمستقيم به خود انسان مىرسد و اينكه افراد اجتماع در زندگى دنيا به حكم اينكه زندگى اجتماعى است و زندگى فرد جنبهء عضوى دارد و افراد تكويناً مسؤول عمل يكديگرند و اثر نيك يا سوء يك عضو به ديگرى مىرسد و

498