< فهرس الموضوعات > منطق پول و پولدار در انفاقات < / فهرس الموضوعات > < فهرس الموضوعات > در انفاقات بايد جنبهء توجه به اثر و رعايت حكمت صدقه ملحوظ باشد < / فهرس الموضوعات > منطق پول و پولدار در انفاقات سورهء يس : * ( وَإذا قيلَ لَهُمْ أنْفِقوا مِمّا رَزَقَكُمُ الله قالَ الَّذينَ كَفَروا لِلَّذينَ امَنوا أنُطْعِمُ من لَوْ يَشاءُ الله أطْعَمَه إنْ أنْتُمْ إلَّا فى ضَلالٍ . ) * منتهاى تحقير اين است كه فقر فقير را يك نوع خدازدگى تلقى كنند .
اين منطقِ جبر را پول دوستى به انسان مىدهد كه روى صفت بخل و خسّتِ خود را بپوشد در انفاقات بايد جنبهء توجه به اثر و رعايت حكمت صدقه . ملحوظ باشد ، پايهء انفاقات بايد عقل باشد نه عاطفه در خلال آيات انفاق آيهء معروف حكمت آمده : « يُؤْتِى الْحِكْمَةَ من يَشاءُ وَمن يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ اوتِىَ خَيْراً كَثيراً ) * ( 269 بقره ) . البته حكمت در اينجا اختصاص ندارد به آنچه مربوط به انفاقات است ولى بعيد نيست كه اشاره باشد به اينكه انفاقات بايد حكيمانه و منطقى و از روى توجه به اثر و نتيجه باشد تنها حسن نيت و اخلاص كافى نيست ، حكمت و منطق و تعقل هم لازم است . انفاقات اگر بدون توجه به نتيجه باشد و صرفاً جنبهء احساساتى و ترحم داشته باشد زيانآور است . اتفاقاً در آيات انفاق چيزى كه ديده نمىشود عواطف و احساسات و ترحم است هيچ نمىگويد رحم كنيد ، * ( إرْحَمْ تُرْحَمْ ) * . شايد به خاطر اين است كه اسلام نمىخواهد انفاقات بر پايهء عواطف و احساسات باشد . البته عاطفه خوب است اما پايهء احسانها اگر تنها بر عواطف باشد آدمى مىخواهد فايده برساند ، ضرر مىرساند .
امروز انفاقات ما غالباً نتيجهء گداپرورى دارد ، يعنى گروه كثيرى را فاسد مىكنيم و مردانگى و غيرت و مروّت را در آنها مىكُشيم . بالاتر اينكه وجوهات ما و موقوفات ما انگل پرور شده ، انگل پرورى ما فوق گداپرورى است ، زيرا در انگل اين خاصيت است كه مواد غذايى را از او مىگيرد و نمىگذارد به خود بدن برسد ، روزبه روز چهرهء آن آدم زردتر

417