سقراط را از تباه كنندگان زندگانى بشر مىخواند [1] نتيجه مذهب نيچه مذهب انفراد ( انديويديواليسم ) است . » .
ويل دورانت در ( لذات فلسفه ) صفحه . . . كه درباره « اخلاقى و غيراخلاقى » بحث مىكند مىگويد :
اخلاق از [ نظر ] كاليكلس :
« ابتدا بنيادگذاران علم اخلاق اروپايى يعنى سوفسطاييان يونانى ، ما را به معبرى پرخار و خس و گذرگاهى پرپيچ و خم خواهند انداخت ، زيرا تحليلها و طرحهاى آنان در علم اخلاق چنان تند و سركش است كه گفتار نيچه در برابر آن بيرنگ و آرام مىنمايد . آنها در دو هزار سال پيش ، جانور موخرمايى فلسفه آلمان را پشت سر گذارده بودند .
كاليكلس در كتاب ( گورگياس ) افلاطون ، اخلاق را زنجيرى مىداند كه ضعفا براى دربند كشيدن اقويا ساخته‌اند . به عقيده او اخلاق وسيله اى است براى نگه داشتن مرد برتر در حدود و اقتدار ضعفا . . .
شراسيماخوس در ( جمهوريت ) اعلام مىكند كه : حق يعنى قدرت ، و عدالت يعنى آنچه به سود قويتر است . ظالم بر مردم سادهء عادل و درستكار سرور است و عادل هميشه در مقايسه با او بازنده . » .
تبصره : .
على القاعده به عقيده سوفسطاييان نيز - مانند نيچه - دين كه محتوى تعليمات اخلاقى به سود ضعفاست ساخته طبقه ضعفاست .
مشخصات انسان ايده آل : .
الف . علم و آگاهى ( حقيقت )

[1] . نكته اى كه فوق العاده لازم است توجه شود اين است كه مكتب انفرادى انديويديواليسم نيچه نتيجه طبيعى راهى است كه بيكن پيش گرفت كه علم را از خدمت حقيقت گرفت و به خدمت قدرت درآورد . رجوع شود به ورقه هاى « يادداشت انسان كامل » .

320