- على [ مىفرمود : ] * ( هيهات ان يغلبنى هواى و لعلّ بالحجاز . . . ) * - على و اشك باشكوه او در مورد افتادگان .
- * ( لولا حضور الحاضر ) * . . .
- * ( يطعمون الطعام . . . ) * - وقفهاى على .
- رابطه عبادت و انسانيت ، روزه و رهايى از اسارت طبيعت ، لازمه تسلط بر طبيعت آزادى از اوست ، مسلمانان صدر اول ، نقشه استعمار ، آزادى از طبيعت مقدمه آزادى از زنجير استعمار است .
- جمله على عليه السلام : * ( وا لله مستأديكم شكره و مورثكم امره . ) * - درد خلق داشتن على : جمله هاى نامه به عثمان بن حنيف :
* ( وحسبك داء ان تبيت ببطنة . . . أأقنع من نفسى بان يقال اميرالمؤمنين و لااشاركهم فى مكاره الدهر . ) * - در مباحث اخلاق گفته‌ايم كه بحث در اين است كه آنچه به انسان و كار انسان ارزش مىدهد و قدر مىدهد و آن را مورد احترام مىكند و قداست مىبخشد چيست ؟ خير و فضيلت و با عدالت بودنِ ذاتى كار است ؟ ( نظريه افلاطون ) ، اعتدال و ميانه بودن است ( نظريه ارسطو ) ، غناى نفس است ( نظريه كلبيان ) ، نيرومندى اراده است ( نظريه رواقيان ) ، محبت است ( نظريه مسيحيان ) ، نفع و سود بيشتر براى بيشترين است ( نظريه اصحاب نفع - بنتام ، استوارت ميل ) ، احساس تكليف و منبعث از تكليف بودن است ( نظريه كانت ) . . . احساس كرامت است ( نظريه خود ما ) ؟ .
بايد گفت آنچه اولًا و بالذات ارزش مىدهد و منشأ همه ارزشهاست ، حق پرستى و حقيقت پرستى به معنى خداپرستى است . اين ادراك و اين احساس يعنى درك شناسايى خدا و احساس پرستش او منشأ همهء اينها مىشود و ريشه و معنى دهنده به همه اينهاست . على عليه السلام شيفته حق و عدالت و آزادى ، انسان معتدل ، انسان غنى النفس ،

280