شما « شيعه » بر آن هستيد و به آن اعتقاد داريد ، خداوند از او كار نيكويى را قبول نخواهد كرد و هيچ گناهى را نخواهد بخشيد . ( 1 ) 4 - امام صادق ( عليه السلام ) فرمود : قسم به خداوند اگر ابليس بعد از آنكه معصيت خدا كرد ، تمام عمر دنيا را سجده بر خدا كند ، او را نفعى نخواهد بخشيد ، وخداوند قبول نخواهد كرد تا آنكه سجده كند بر آدم ، همانطور كه خدا به او فرمان داده است ، همين طور است اين امّتِ گناهكار امتحان شده بعد از پيغمبر ، و بعد از آنكه امام منصوبِ او را ترك كردند ، پس خداوند هرگز عملى را از آنان قبول نخواهد كرد ، و كار نيكى را از آنان بالا نخواهد برد ، مگر آنكه از راهى كه خدا دستور داده بروند ، و رهبرى امامى را كه به ولايت او فرمان داده شده‌اند بپذيرند ، و از درى كه خدا و رسول او به روى آنان باز كرده‌اند وارد شوند . ( 2 ) 5 - ابى حمزه ثمالى گويد : على بن الحسين ( عليه السلام ) از ما پرسيد : كدام سرزمين افضل است ؟ پس ما گفتيم : خدا و رسول او و فرند پيامبر او داناترند ، حضرت فرمود : بهترين جاى زمين فاصله بين ركن و مقام است ، امّا اگر كسى همانند نوح كه نهصد و پنجاه سال در قوم خود بود عمر كند ، روزها را روزه بگيرد ، و شبها را در اين مكان ( بين ركن و مقام ) به عبادت صبح كند ، بعد از دنيا برود بدون ولايت ما ، اين مكان و اين عبادت نفعى براى او نخواهد داشت . ( 3 ) در مقابل اين آيات و روايات قول صوفيه و پيروان و سران آنان امثال مثنوى است كه نهايت خواسته اهل اباحه است ، ( 4 ) يعنى آنهايى كه مىگويند همه چيز مباح است ، و چيزى به نام جايز و حلال و حرام و پاك و نجس در كار نيست ، و اين مرام در اعصار مختلفه وجود داشته تا آنكه به حزب گمراه بهائيت رسيده كه پديد آورنده

1 - همان مدرك ، حديث 3 . 2 - همان مدرك حديث 5 . 3 - همان مدرك حديث 12 . 4 - قبلاً در نامه ميرزاى قمى به فتحعليشاه گذشت . مراجعه شود .

407