نام کتاب : نقدى بر مثنوى ( فارسي ) نویسنده : سيد جواد المدرسي جلد : 1 صفحه : 389
صبغة اللّه هى الفطرة ، سمّاه صبغة للمشاكلة ; فإنّ النصارى كانوا يغمسون اولادهم في ماء اصفر يسمّونه المعموديّة و يجعلون محققاً لنصرانيتهم . ( 1 ) يعنى : « رنگ خدايى همان فطرت انسان است ، آن را صبغت ناميده به جهت مشابهت ، چون نصارى بچههاى خود را در آبى زرد فرو مىبردند كه به آن « معموديّه » مىگفتند ، و اين كار را موجب تحقّق نصرانيت خويش قرار مىدادند . » هاتف اصفهانى شاعر صوفى مسلك زمان افشاريه اوّل ديوان خود قصّه مسلمان و ترسا را به اين منظور آورده و تا آنجا پيش رفته كه مىخواهد تثليث نصارى را هر چند به زبان شعر تصحيح كند ، از قول نصرانى مىگويد : گر كه از سر وحدت آگاهى * تهمت كافرى به ما مپسند ره به وحدت نيافتى تا كى * ننگ تثليث بر يكى تا چند سه نگردد بريشم ار او را * پرنيان خوانى و حرير و پرند كه يكى هست و نيست جز او * وحده لا إله الاّ هو مرحوم شيخ مفيد ( قدس سره ) مىفرمايد : « ما با تمام توان كوشيديم ، امّا براى سه موضوع معناى معقولى نيافتيم ، اگرچه با اهلش مذاكره كرديم ، 1 - تثليث نصارى 2 - كسب نجاريّة 3 - احوال بهشميّة . » نويسنده گويد : خداوند متعال قائلين به تثليث را تكفير كرده و فرموده است : لقد كفرالذين قالوا إنّ اللّه ثالث ثلاثة و ما من إله إلاّ إله واحد . ( 2 ) « همانا كفر وريدند آنان كه گفتند خداوند سوّمين سه تا است ، در حالى كه خدايى نيست مگر خداوند يكتا . » و فرموده است : و لا تقولوا ثلاثة انتهوا خيرلكم إنّما اللّه إله واحد . ( 3 )