مرشد . آغاز و به فناء حقيقى و شعار اناالحق و ليس فى جبّتى الا الله ، ( 1 ) و مطرح كردنِ فرمولِ انحرافىِ شريعت و طريقت و حقيقت و . . . ( 2 ) منتهى مىگردد .
امام خمينى ( قدس سره ) در كتاب معراج السالكين ، پس از استدلال بر لزومِ انجام عبادات وتكاليف ، و اينكه عبادت سرايت دادن ثناى حق جلّت عظمته است تا نشأه ملكيّه بدن . . . مىفرمايد :
« . . . پس از بيانات سابقه معلوم شد كه آنچه پيش بعض اهل تصوّف معروف است كه نماز وسيله معراج وصول سالك است و پس از وصول سالك مستغنى از رسوم گردد ، امر باطل بى اصل و خيال خام بىمغزى است ، كه با مسلك اهل الله و اصحاب قلوب مخالفست . . . » . ( 3 ) و در جاى ديگر با اشاره به تفسير انحرافى صوفيّه در مورد آيه واعبد ربّك حتى يأتيك اليقين و ادّعاء اينكه دلالت بر سقوط عبادت مىكند ، مىنويسند : . . . نه آنكه عبادت نكند ، بلكه عبادت كند و كان الله سمعه و بصره و لسانه ، و آنچه بعض جَهَله متصوّفه گمان كرده‌اند از قصور است . » ( 4 ) همچنين در مصباح الهدايه درباره « شطحيات » و سخنانى چون اناالحق ( من خدا هستم ) و نظير آن كه از صوفيه فراوان نقل گرديده مىفرمايد : « . . . همه شطحيات ( كه از سالك سر مىزند ) از نقص سالك و سلوك ، و خودى و خودخواهى است » . ( 5 )

1 - تذكرة الاولياء از ابوالحسن خرقانى كه يكى از اكابر صوفيّه است نقل مىكند كه گفته است : از حق ندا آمد كه : مابعد مصطفى جبرييل به كس نفرستاديم . گفتم : به جز جبرييل هست ؟ « وحى القلوب » هميشه با من است . ( تذكرة الاولياء ص 679 ) . 2 - بسيارى از صوفيان عقيده دارند كه انسان در آغاز راه نياز به شريعت و احكام دين دارد ، بعد كه به تدريج منازل و مقامات سير و سلوك را طى كرد و به مرحله فنا و وصال حق رسيد چون به لُبّ و مغز دين و اصل شده ، و احكام الهى به منزله قشر و پوسته هستند ، ديگر نيازى به شريعت و عمل به احكام دين ندارد . فرزند مولوى در اين زمينه مىگويد : سر دين‌اند اگر چه بى دينند * بىحجابى همه خدابين اند ظاهر دين اگر چه ترك كنند * دان كه از قشره سوى مغز تنند ( مقدمه ولدنامه ص 78 ) . 3 و 4 - معراج السالكين ، يادنامه استاد مطهرى ص 38 و 81 . 5 - مصباح الهدايه ، ص 207 . به نقل فلسفه اخلاق ، از سيد محمدرضا مدرسى ، ص 144 .

32