آيا باور مىكنند :
مريدان نوشته‌اند در ديدگاه مولوى ، آهنگِ « رَباب » ( موسيقى مورد علاقه مولوى ) صداىِ بهشت است ؟ ! ( 1 ) آيا باور مىكنند : مريدان گفته‌اند : مولوى بر اثر شنيدن صداى موسيقى از شراب خانه ارمنىها ، در ميان كوچه و بازار به رقص ( صوفيانه ) آمده و لباس خود را به ارمنيانِ شراب خانه بخشيده است ؟ ! ( 2 ) . . . و بالاخره . . . آيا باور مىكنند مولوى مثنوى خويش را ( با مشخصاتى كه اجمالاً شناختيد و به تفصيل خواهيد شناخت ) وحى الهى و الهام ربّانى ، و صريحاً در حد قرآن مىداند ، و معتقد است كه مصداقِ آيه لا يمسّه الا المطهّرون . . . مىباشد ( همانطور كه گذشت ) . و كسى كه سؤال و اعتراض ملايمى در اين زمينه كرده مورد غضب ، و حتى دشنام ناموسى وى قرار گرفته است ؟ ! ( 3 ) اينها و دهها مطلبِ ديگر نقطه‌هاى تاريكى است كه در زندگى و افكار مولوى وجود دارد و خواننده مثنوى را به دقّت و احتياط بيشتر فرا مىخواند .
در هر حال مشكل مثنوى آن است كه حق و باطل را به هم آميخته و بهترين سخنان را در كنار باطل‌ترين معانى قرار داده و با لباس شعر و مثال و . . . تزيين كرده است .
همانطور كه امير مؤمنان و معلّم سلوك و عرفان ( حقيقى ) فرمود :
فلو ان الباطل خلص لم يخف على ذى حجى ، ولو ان الحقّ خلص لم يكن اختلاف ، و لكن يؤخذ من هذا ضغث و من هذا ضعث فيمزجان فيجيئان معاً ،

1 - تنبيه الغافلين ، ص 81 . مولانا جلال الدين ص 346 و 347 . 2 - مولانا جلال الدين ص 309 . 3 - مناقب العارفين ، ص 291 .

29