برده ، و از داستانهاى كليله و دمنه تا قصه‌هاى عاميانه در آن يافت مىشود ، جايى براى معارف و احاديث اهل بيت وجود ندارد ؟ !
آيا باور مىكنند :
حتى براى فردِ شناخته شده و رسوايى چون معاويه ، كرامت مىسازد ، ( 1 ) و برخى ضعفهاى خلفاء ( مطاعن ) كه اهل سنت نيز نقل كرده‌اند ، رِندانه به صورت كرامت جلوه مىدهد ( قضيه ناتوانى عثمان در ايراد خطبه ) ؟ ! ( 2 ) آيا باور مىكنند :
دهها حديث ضعيف يا مجعول و دروغين ( كه حتى اهل سنت نيز آن را جعلى مىدانند ) اساس و پايه برخى اشعارِ مثنوى قرار گرفته است ؟ ! ( به برخى از آنها در كتاب اشاره شده است ) . آيا باور مىكنند : كار اصلى مولوى ( پس از ملاقات با شمس تبريزى ) شعر و ترانه و سماع ( 3 ) و رقص صوفيانه بوده است ؟ ! ( 4 ) آيا باور مىكنند : مريدان مولوى نوشته‌اند كه وى سماع ( شعرخوانى و موسيقى و رقص صوفيانه ) را بر نماز اين فريضه بزرگ الهى ترجيح مىداده است ؟ ! ( 5 )

1 و 2 - مثنوى ( نيكلسون ) ، دفتر دوم ، شماره 2605 و 490 . 3 - سماع : وجد و سرور و پاى كوبى و دست افشانى صوفيان منفرداً يا جمعاً با آداب و تشريفاتى خاص ( فرهنگ معين ) . 4 - رساله فروزانفر ص 70 . مناقب العارفين ص 89 . رساله سپهسالار ص 135 . ولد نامه به نقل مولانا جلال الدين ص 129 . 5 - خط سوم ص 75 - آ . مناقب العارفين ص 328 . به نقل خط سوم ص 75 - آ . مناقب العارفين ص 395 . مولانا جلال الدين ص 340 . افلاكى مىنويسد : روزى در بندگى مولانا « رباب » ( آلت موسيقى مورد علاقه مولوى ) مىزدند و مولانا ذوقها مىكرد . از ناگاه عزيزى درآمد كه نماز ديگر مىگويند ( اذان مىگويند ) . لحظه‌اى تن زد ، فرمود كه : نى نى ، آن نماز ديگر ، اين نماز ديگر . هر دو داعيان حقّند . يكى ظاهر را به خدمت مىخواهد ( عبادت ظاهرى ) و اين ديگر ( سماع ) ، باطن را به محبّت و معرفتِ حقّ دعوت مىكند ( مناقب العارفين ص 395 ) .

28