اميدوارم با اين توضيحات شما خواننده عزيز تا حدّى صوفى را شناخته و تصوّف و تسنّن مثنوى را برأى العين مشاهده كرده باشى .
با آنچه در نسبت فرقه گناباديه نقل شد عجيب آن است كه اينها مىگويند : ما نعمة اللّهى هستيم و سلسله خرقه او به شيخ احمد غزالى بنابر اشعار منقول در جامع الشتات ، يا شيخ عبدالقادر گيلانى بنابر نقل خيراتيه و بالاخره به حسن بصرى مىرسد ، و من نمىدانم كه رابطه آنان با ائمه اثنى عشر چيست و ذكر و شرايط خاصّه تصوّف را از كدام دين و فلسفه‌اى گرفته‌اند ( 1 ) ؟ و مىگويند تشكيلات شاه نعمت اللّه در كرمان بعد از تشكيلات مثنوى در قونيه بسيار مفصّل است .
در پايان قسمتى از روايتى را كه مرحوم طبرسى در مجمع البيان از امام صادق ( عليه السلام ) در ذيل آيه مباركه و اذابتلى ابراهيم ربه بكلمات . . . ( 2 ) آورده است نقل مىكنيم .
امام صادق ( عليه السلام ) مىفرمايد : بعد از ابتلاء ابراهيم و عمل كردن او به دستورات خداوند و بعد از آنكه از عهده امتحان برآمد ، خداوند حنيفيه را بر او نازل كرد و سپس يكايك را شرح مىدهد و مىفرمايد از آن است « اخذالشارب و اعفاء اللحى » يعنى گرفتن و زدودن شارب و گذاشتن ريش ، و در آخر روايت فرموده است : اين حنيفيه نسخ نشده و تا قيامت هم نسخ نخواهد شد . ( 3 )

1 - به فرهنگ فرق شرح حال فرقه نعمت اللهيه در صفحه 447 مراجعه فرماييد . 2 - سوره بقره آيه 124 . 3 - مجمع البيان 1 / 200 .

287