و اگر خواسته باشى از نظر ما او را بشناسى به كتاب سفينة البحار 1 / 261 تا 263 مراجعه كن .
بايد از مثنوى و شاه نعمة اللّه پرسيد شما كه از على ( عليه السلام ) تعريف مىكنيد ، چگونه بين او و دشمن شماره يك او اينچنين ارتباط و دوستى مىبينيد كه مىگوييد خرقه را از او دريافت كرده است . اين سلسله و سندى كه شما در خرقه نقل مىكنيد و گاهى نسبت به امام رضا و گاهى به موسى بن جعفر مىدهيد كه آنها از كه گرفته و به فلان سپرده‌اند مطالبى است كه هر دانشمند ، بلكه هر عامى را به خنده مىاندازد ، لكن صوفيه شرم نمىكنند و مطالبى از پيش خود مىبافند ، هرچه مىخواهد باشد .
بالأخره بدون شبهه صوفيه از آغاز پيدايش گروهى خاص بوده‌اند ، و كار آنها گروه گرايى و جدايى از جماعت مسلمانان بوده است ، در حالى كه پيغمبر فرمود : يداللّه على الجماعة ( 1 ) « دست خدا بر سر جمعيت است » و فرمود : « به انداه وجبى از اجتماع به حقِّ مسلمانان دور نشويد كه نصيب گرگ خواهيد شد » و نيز فرمود : خيرالامور عوازمها ، و شرالامور محدثاتها ( 2 ) « بهترين كارها ، كارهاى بدون شبهه است ، و بدترين كارها بدعتها و نوها است كه ريشه در جايى از شرع مقدس ندارد » ( 3 ) اين نوع كارها مصداق بدعت است ، و سرانجام بدعت ضلالت و گمراهى ، و پايان گمراهى آتش است . و امّا ذكرهاى مخترع صوفيه اعمّ از ذكر جلى و خفى و مجلس صوفيان را ، مرحوم حاج ميرزا حبيب اللّه خويى در منهاج البراعة در ذيل كلام 208 به شمارش كتاب خود ايشان و 209 بنابر شماره صبحى الصالح در شرح رساله تصوّف كاملاً شرح مىدهد ، مراجعه كنيد .

1 - بحارالأنوار ، 33 / 373 . 2 - بحارالأنوار ، 21 / 211 . 3 - مراد از افكار و اعمال نو مثل چيزهائى است كه ا زبيگانگان اعم از هندى ، مسيحى ، يونانى ، نوافلاطونى و غيره گرفته و آنها را جزء دين بشمارند .

280