نوف بكالى كه يكى از خطب اميرالمؤمنين ( عليه السلام ) را روايت كرده است درباره لباس آن حضرت در حين ايراد خطبه چنين مىگويد : « و عليه مدرعة من صوف » ( 1 ) يعنى آن حضرت پيراهنى از پشم دربر داشتند .
و نيز در شرح ملاقات حضرت موسى بن جعفر ( عليهما السلام ) با شقيق بلخى وارد است كه حضرت جامه پشمينه بالاى جامه خويش پوشيده بود . ( 2 ) و مرحوم محدث قمى در احوال امام هادى ( عليه السلام ) از مسعودى نقل كرده كه حضرت هنگام هجوم اتراك عمّال متوكل جامه‌اى از صوف دربر داشت . ( 3 ) بهرحال مقصود آن است كه كسى حضرت موسى و عيسى و پيامبر اكرم و اميرالمؤمنين و موسى بن جعفر و امام هادى ( عليهم السلام ) و ديگران را كه نقل كرديم با آنكه لباس پشمينه مىپوشيدند صوفى نگفته ، بلكه از ائمه معصومين ( عليهم السلام ) اخبار زيادى عليه صوفيه وارد شده است . همچنين اصحاب پيامبر را كه فقير بودند و آن همه مقامات معنوى و باطنى داشتند ، مانند سلمان و ابوذر و خبّاب و غير اينها را صوفى نگفتند .
و بالأخره كسى حارثة بن نعمان بن مالك انصارى صحابى پيغمبر ( صلى الله عليه وآله و سلم ) را كه كشف و شهود او به تصديق پيامبر اكرم رسيد صوفى نناميد .
نويسنده گويد : در شرح ملاقات شقيق بلخى و حضرت موسى بن جعفر ( عليهما السلام ) آمده است كه خود شقيق مىگويد : چون هيئت و جامه پشمينه او را ديدم ، گمان كردم كه از صوفيه است و مىخواهد كلّ و سربار مردم شود . ( 4 ) از اين مطلب معلوم مىشود كه صوفيّه پوشيدن لباس پشمين و شعار قرار دادن فقر را وسيله ارتزاق خويش و كلّ و سربار شدن بر جامعه قرار داده بودند ، و چون او موسى بن جعفر ( عليه السلام )

1 - نهج البلاغة صبحى الصالح ، 260 ، خطبه 182 . 2 - منتهى الآمال ، 2 / 137 شرح احوال موسى بن جعفر ( عليهما السلام ) . 3 - سفينة البحار ، 2 / 241 . 4 - منتهى الآمال 2 / 137 ، شرح احوال موسى بن جعفر ( عليهما السلام ) .

266