ديگر پيامبران نيز چنين وظايفى را عهده دار بوده‌اند .
در سوره شعراء مربوط به نوح پيامبر ( عليه السلام ) چنين مىخوانيم : أنؤمن لك و اتبعك الأرذلون ( 1 ) ، گفتند : « آيا ما به تو ايمان بياوريم در حالى كه افراد پست از تو پيروى كرده‌اند ؟ » حضرت نوح در جواب فرمود : و ما أنا بطارد المؤمنين ( 2 ) « من هرگز مؤمنان را طرد نخواهم كرد . » و در سوره هود چنين آمده است : و ما نريك اتّبعك إلاّ الّذين هم أراذلنا بادي الرأي ( 3 ) ، « ما نمىبينيم كه از تو پيروى كرده باشند مگر آنان كه از فرومايگان و پست‌ها در بادى نظر هستند » نوح در پاسخ آنها فرمود : و ما أنا بطارد الذين آمنوا إنّهم ملاقوا ربهم و لكنى أريكم قوماً تجهلون ( 4 ) ، « من آنها را كه ايمان آورده‌اند از خود طرد نمىكنم ، همانا آنها پروردگارشان را ملاقات خواهند كرد و لكن شما را قومى جاهل مىبينم . » خلاصه اينكه : مقصد اصلى اثبات تصلّب مثنوى در تسنّن است ، او و همفكران او آيات زيادى از قرآن كريم را مطابق اخبار ضعيفه كه مخالف سيره پيامبر ( صلى الله عليه وآله و سلم ) و مخالف فرمايش آن حضرت كه فرموده است : إنّما بعثت لأتمّم مكارم الأخلاق ( 5 ) ، « يعنى همانا من مبعوث به رسالت شده تا مكارم اخلاق را به حدّ نهايى برسانم » تفسير كرده و نمونه اى از گفتارهاى او در اخبار هم گذشت ، و به آن حضرت نسبت داده آنچه را كه شايسته مقام رسالت نيست ; و صاحب رساله ( رحمه الله ) فرموده : مثنوى يك آيه و روايت را مطابق مذهب و مذاق شيعه تفسير نكرده است ; با اينكه در بسيارى از موارد همانطور كه گفتيم شائبه احتمال تقيه هم در او نبوده ، مثل اينكه بسيار ديگر از علماء عامه و آنها كه اين احاديث صحيح را روايت كرده‌اند در حال تقيّه نبوده و

1 - شعراء / 111 . 2 - شعراء / 114 . 3 - هود / 27 . 4 - هود / 29 . 5 - بحارالأنوار ، ج 16 ، ص 210 .

237