دوّم آزادى را آزادى از آتش جهنم معنى كرده و گفته : اين كار انبياء است ، كه اوّلاً مراد پيامبر ( صلى الله عليه وآله و سلم ) در اين حديث چنانچه گذشت اين نيست ، و ثانياً بنا به گفته خود مثنوى اين كار اختصاص به انبياء دارد ، و على پيامبر نبوده ، لعنت بر كسى كه على را پيامبر بداند . اين دو اشتباه را سنى و شيعه و هر عاقل عالمى مىفهمد .
و اگر مقصود تبليغات على ( عليه السلام ) باشد باز منحصر به آن حضرت نيست ; زيرا ساير افراد هم مبلّغ اسلام بودند ، در حالى كه جمله « فهذا مولاه » در مقام حصر است ; به علّت آنكه هم مسند و هم مسنداليه در كلام معرفه است .
بهر حال اين گونه تأويلات از بزرگترين مصيبتهايى است كه نتيجه آن تحريف حقايق و منحرف كردن كلمات پيامبر ( صلى الله عليه وآله و سلم ) از مسير اصلى است ، و خداوند در قرآن مىفرمايد :
و أمّا الذين فى قلوبهم زيغٌ فيتّبعون ما تشابه منه ابتغاء الفتنة و ابتغاء تأويله . ( 1 ) « و امّا كسانى كه در دل كجى دارند پس پيروى مىكنند متشابهات از آيات را به جهت فتنه و از پى تأويل آن . » كه مثنوى يكى از مصاديق بارز همين افراد است . » ( 2 ) مثنوى به خيال سست و خام خويش بزرگترين ضربه را به شيعه زده و مدرك را از دست آنان گرفته است ; زيرا عمده بحث شيعه و سنّى بر سر همين حديث و خصوصاً در كلمه ( مولى ) است ، در حالى كه شيعه صدها قرينه از عقل گرفته تا آيات و روايات بر قول خوددارند ، و اللّه يهدى من يشاء إلى صراط مستقيم .
و اگركسى بخواهد معنى صحيح حديث را بفهمدكافى است به اشعار حسّان بن ثابت در روز غدير در محضر رسول خدا ( صلى الله عليه وآله و سلم ) مراجعه كند ، و همين طور به اشعار قيس بن سعد و كميت شاعر ، و سيّد اسماعيل حميرى و صدها شاعر عرب و فارس توجّه نمايد .

1 - آل عمران / 7 . 2 - مثنوى خود گويد : توبه تأويلات مىگشتى از آن * كور و كر كاين هست از خواب گران . ( دفتر چهارم 2430 . )

203