مدهامّتان » مطالبى از رساله‌اى نقل نموده كه شامل مباحثه شيخ حسين بن عبدالصمد والد شيخ بهايى رحمة اللّه عليهم با يكى از علماء با علم و ادب و انصاف از اهل سنّت است ، به قسمت كوتاهى از آن براى ابراز نظريّه اماميه درباره شيخين اكتفا مىشود .
مرحوم والد شيخ بهايى به عالم سنّى مىفرمايد : مطلبى را براى شما بيان مىكنم كه نتوانى آن را انكار كنى زيرا اين مطلب بين شيعه و سنّى از مسلّمات است ، و آن اينكه : زمانى كه پيغمبر اكرم ( صلى الله عليه وآله و سلم ) اسامة بن زيد را امارت لشگر داد و تجهيز نمود ، همه صحابه را به همراهى او فرمان داد ( 1 ) ، « و خصّص فلاناً و فلاناً » ، يعنى علاوه بر فرمان عمومى كه فرمود : جهزّوا جيش اسامة ، لعن اللّه من تخلّف عن جيش اسامة « تجهيز كنيد لشكر اسامه را ، خداوند لعنت كند كسى را كه از لشگر اسامه تخلّف كند . » نام شيخين را به خصوص برده و فرمود : شما هم برويد ، در حالى كه اين دو نفر « ابابكر و عمر » از لشگر تخلّف كرده و نرفتند ، و اين مطلب مورد اتفاق مسلمين اعمّ از شيعه و سنّى است ، تا آخر آنچه نقل فرموده است . ( 2 ) مرحوم كاشف الغطاء فرموده است : تخلّف شيخين از لشكر اسامه به تواتر رسيده است ، همانطور كه ثابت شده كه پيامبر متخلّف را لعن فرموده است ، بعد

1 - مرحوم محدّث قمّى در منتهى الآمال در كيفيّت وفات پيامبر اكرم ( صلى الله عليه وآله و سلم ) چنين نوشته است : « پس اسامة بن زيد را امير كرد و لشگرى از منافقان و اهل فتنه و غير ايشان براى او ترتيب داد . . . سپس اعتراض حضرت را بر متخلّفين و عذر آوردن آنها را نقل مىكند . ولى از فرمايش كاشف الغطاء چنين برمى آيد كه تخلف را سببى بزرگ بوده است . 2 - جنتان مدهامتان ، 31 ، جنت 1 ، جوهره ، 69 .

156