إسم الكتاب : نقدى بر مثنوى ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 639)

بسمه الهادى پيشگفتار با ستايش خداى بى همتا ، و درود بر محمد ( صلى الله عليه وآله و سلم ) محرم اسرار خدا ، و آل او ، برگزيدگان خدا جلال الدين بلخى مشهور به مولوى از شاعران مشهور و معروف است كه در فرهنگ و ادب و تصوّف ايران جايگاه خاصّى دارد . وى سراينده مجموعه معروف به « مثنوى » است ، كه يكى از طولانىترين مثنوىها ( حدود بيست و شش هزار بيت ) در تاريخ شعر فارسى است . فرصت و فراغت زياد ( 1 ) ( عدم اشتغال به درس و بحث و تأليف و قضاوت و . . . ) ، اندوخته‌هاى علمى پيشين ( قبل از پشت كردن به كتاب و مدرسه و . . . ) ( 2 ) ، ذوق صوفيانه ، ذائقه شعرى ، بيان خطابى و . . . مثنوى را به صورت مجموعه‌اى متنوع و گسترده درآورده ، كه از مطالب اعتقادى و فلسفى تا قصّه و داستان عاميانه ، و از آيه و روايت تا

1 - مولوى ، مثنوى را در مدّت زمانى نزديك به پانزده سال سروده است . 2 - همه كسانى كه درباره مولوى سخن گفته‌اند ( از قديم و جديد ) بر اين نكته اتفاق دارند كه وى پس از ملاقات با « شمس تبريزى » از درس و مدرسه و كتاب و مسجد و . . . كناره گرفت ( در سن 40 سالگى حدوداً ) ، يكسره به شعر و شوريدگى و سماع و . . . پرداخت . فرزند مولوى در « ولد نامه » وضعيت او را بعد از ملاقات با شمس و در قالب شعر به تصوير كشيده است .

11