< شعر > ( ( 202 ) ) من كه باشم چرخ با صد كار وبار زين كمين فرياد كرد از اختيار ( ( 203 ) ) كاى خداوند كريم بردبار ده امانم زين دو شاخهء اختيار ( ( 204 ) ) جذب يك راههء صراط مستقيم به ز دو راههء تردّد اى كريم ( ( 205 ) ) زين دو ره گرچه همه مقصد تويى ليك خود جان كندن آمد اين دويى ( ( 206 ) ) زين دو ره گرچه به جز تو عزم نيست ليك هرگز رزم همچون بزم نيست ( ( 207 ) ) در نبى بشنو بيانش از خدا آيت اشفقن ان يحملنها ( ( 208 ) ) اين تردّد هست در دل چون وغا كاين بود به يا كه آن حالت مرا ؟
( ( 209 ) ) در تردّد مىزند بر همدگر خوف واميد بهى در كرّ وفرّ زين تردّد عاقبتمان خير باد اى خدا مر جان ما را كن تو شاد < / شعر > آيه « اِهْدِنَا اَلصِّراطَ اَلْمُسْتَقِيمَ 1 : 6 . » ( 1 ) ( خداوندا ، ما را به راه راست هدايت فرما ) .
« إِنَّا عَرَضْنَا اَلأَمانَةَ عَلَى اَلسَّماواتِ واَلأَرْضِ واَلْجِبالِ فَأَبَيْنَ أَنْ يَحْمِلْنَها وأَشْفَقْنَ مِنْها وحَمَلَهَا اَلإِنْسانُ إِنَّه كانَ ظَلُوماً جَهُولًا » 33 : 72 . ( 2 ) ( ما امانت را به آسمانها وزمين عرضه كرديم ، آنها از تحمل آن امانت امتناع ورزيده واز عظمت آن وكوچكى خود شفقت واجتناب نمودند ، انسان آن را پذيرفت ، سپس انسان [ امانت را مراعات نكرد ] ، او ستم كاران ونادان است ) .

( 1 ) سوره الفاتحه ، آيهء 6 . . ( 2 ) سوره الاحزاب ، آيهء 72 . .

130