< فهرس الموضوعات > تمثيل < / فهرس الموضوعات > < فهرس الموضوعات > ندامت - يك استدلال روشن به اختيار < / فهرس الموضوعات > تمثيل < شعر > ( ( 1496 ) ) يك مثل اى دل پى فرقى بيار تا بدانى جبر را از اختيار ( ( 1497 ) ) دست كان لرزان بود از ارتعاش وان كه دستى را تو لرزانى ز جاش ( ( 1498 ) ) هر دو جنبش آفريدهء حق شناس ليك نتوان كردن اين با آن قياس ( ( 1499 ) ) ز ان پشيمانى كه لرزانيديش چون پشيمان نيست مرد مرتعش مرتعش را كى پشيمان ديده‌اى ؟
بر چنين جبرى تو بر چسبيده‌اى ؟
( ( 1500 ) ) بحث عقل است اين چه عقل آن حيله گر تا ضعيفى ره برد آن جا مگر ( ( 1501 ) ) بحث عقلى گر دُر و مرجان بود آن دگر باشد كه بحث جان بود ( ( 1502 ) ) بحث جان اندر مقامى ديگر است بادهء جان را قوامى ديگر است ( ( 1503 ) ) آن زمان كه بحث عقلى ساز بود اين عمر با بو الحكم هم راز بود ( ( 1504 ) ) چون عمر از عقل آمد سوى جان بو الحكم بو جهل شد در بحث آن ( ( 1505 ) ) سوى عقل و سوى حس او كامل است گر چه خود نسبت به جان او جاهل است ( ( 1506 ) ) بحث عقل و حس اثر دان يا سبب بحث جانى يا عجب يا بو العجب ( ( 1507 ) ) ضوء جان آمد نماند اى مستضى لازم و ملزوم و نافى مقتضى ( ( 1508 ) ) ز انكه بينايى كه نورش بازغ است از دليل چون عصا او فارغ است ( ( 1499 ) ) ز ان پشيمانى كه لرزانيديش چون پشيمان نيست مرد مرتعش < / شعر > ندامت - يك استدلال روشن به اختيار دستى كه به جهت بيمارى فلج بلرزد غير از حركتى است كه انسان سالم در دست سالم خود ايجاد مىكند ، بهترين دليلش اين است كه اگر با دست لرزاندن ضررى بر تو عائد شود ، تو پشيمان نمىگردى ، در صورتى كه اگر با اختيار خود دست را حركت

669