واحدهاى سه گانه : واحد در تكاپو واحد بىطرف ، واحد مسلط و ناظر در نتيجه مطالب گذشته ، يك اصل بسيار مهم و اساسى براى ما مطرح مىشود كه مىتوانيم آن را اصل واحدها معرفى كنيم ، براى توضيح اين اصل بايستى دو باره به سراغ موجودات غير انسانى برويم ، براى هر يك از موجودات بىجان در حال تماس با يكديگر دو واحد اساسى مىتوان تصور كرد :
1 - واحدى كه با موجود ديگر در حال تماس يا تفاعل قرار گرفته است ، مانند آتش ذغال كه با تماس و تفاعل با آب خاموش مىشود .
2 - واحدى كه وارد ميدان تماس و تفاعل نشده است . مانند ماده خود ذغال كه در ميدان تفاعل قرار نگرفته است ، مانند يك قطعه سنگ .
اين واحد دوم بر دو قسم است :
قسم اول - واحدى كه در ميدان تماس و تفاعل قرار نگرفته است ، ولى فى نفسه استعداد آن را دارد كه با گذشت تدريجى زمان با همان موجود ديگر وارد ميدان تفاعل شود ، اين واحد بايستى هم سنخ همان واحد باشد كه به مجرد تماس با موجود ديگر به تكاپو و تغير افتاده است ، يعنى چنان كه واحد متغير اولى با تماس با موجود ديگر دگرگون شده است ، همچنين واحد دوم بايستى داراى خصوصيتى باشد كه مانند اولى به اضافه گذشت زمان يا ضميمه شدن عوامل ديگر متغير شود .
اين پديده در بعضى از عناصر راديو اكتيو بسيار روشن است ، عاملى كه باعث تبدلات پى در پى در اين عناصر مىشود تا رسيدن به ماده سرب همين تفاعل ادامه دارد ، و در امتداد تفاعل موجوديتهاى مختلفى بروز كرده به نوبت خود با عامل مفروض تفاعل مىورزند .
قسم دوم - واحدى كه به كلى از ميدان فعاليت با عامل مفروض بر كنار است « اگر چه با عوامل ديگر در تكاپو و تغير بوده باشد » اين واحد تقريباً رابطه اى

645