إسم الكتاب : تفسير ونقد وتحليل مثنوى جلال الدين محمد مولوى ( عدد الصفحات : 848)

مرگ گريزى داشته باشد ؟ آيا مشعل حيات آن نيروى ابدى را دارد كه سرانجام به خاموشى نگرايد ؟ آيا كالبد مادى ما را آن نيروى جسمانى هست كه بتواند خود را از وسايل نابود كنندهء طبيعت نجات بدهد ؟ ابداً چنين فكرى نكنيد ، كه شما بتوانيد به يك زندگانى ابدى در دنيا نائل شويد .
نوبت شير خونخوار همان چند روز بود كه با دست ما به پايان رسيد اكنون نوبت ما است ، نوبت غير از ثبات و استقرار ابدى است ، هر موجودى كه در اين صحنهء طبيعت گام مىگذارد ، براى ايفاء نوبت خود وارد مىشود ، چند روز ديگر ماه و آفتاب را وداع كرده زير خاك سيه خواهد غنود .
بياييد خود را به بالاتر از نوبت گيرى برسانيم .
در اين دنيا مردانى هستند كه مىتوانند از قعر چاه طبيعت كه جايگاه نوبت گيرى است فراتر رفته در فوق نوبت قرار بگيرند . آنان جهان روح را مشاهده مىكنند و ارواح ديگر را شراب طهور مىچشانند ، اين شربت چند روزه را نپرستيد ، تا براى آشاميدن پيالهء ابديت آماده شويد . اين دنيا كه به منزلهء ساعتى است ، يعنى آن چنان حوادث در هم متراكم ديده خواهند شد كه گذشت قرون و اعصار بىشمار را به مقدار ساعتى احساس خواهيم كرد . يا از آن جهت كه هنگامى كه انسان رويدادهاى جهان هستى را با قطع نظر از اين كه در جويبار زمان گسترده شده است ، منظور قرار بدهد ، خواهد ديد كه دنيا يك لحظه بيش نيست . پس بياييد ، از همين جا رخت ابديت را بر بنديم ، يعنى حركات زندگانى ما طورى بوده باشد مانند اين كه از روى جهان پشت پرده آن را مىبينيم ، پايندگى خود را تأمين كنيم و نيروى خود را براى پرستش ماديت از دست ندهيم .

607