< فهرس الموضوعات > جمع شدن نخجيران بر خرگوش و ثنا و مدح گفتن او را < / فهرس الموضوعات > < فهرس الموضوعات > براى انسانهاى آگاه به حد كافى اسباب بيدار شدن وجود دارد < / فهرس الموضوعات > جمع شدن نخجيران بر خرگوش و ثنا و مدح گفتن او را < شعر > ( ( 1357 ) ) جمع گشتند آن زمان جمله وحوش شاد و خندان وز طرب در ذوق و جوش ( ( 1358 ) ) حلقه كردندش چو شمعى در ميان سجده كردندش همه صحرائيان ( ( 1359 ) ) تو فرشتهء آسمانى يا پرى ؟
يا تو عزرائيل شيران نرى ؟
( ( 1360 ) ) هر چه هستى جان ما قربان توست دست بردى دست و بازويت درست ( ( 1361 ) ) راند حق اين آب را در جوى تو آفرين بر دست و بر بازوى تو ( ( 1362 ) ) باز گو تا چون سگاليدى به مكر ؟
آن عوان را چون بماليدى به مكر ؟
( ( 1364 ) ) باز گو كز ظلم آن استم نما صد هزاران زخم دارد جان ما باز گو آن قصه كان شادى فزاست روح ما را قوت و دل را دواست ( ( 1365 ) ) گفت تأييد خدا بود اى مهان ور نه خرگوشى كه باشد در جهان ( ( 1366 ) ) قوّتم بخشيد و دل را نور داد نور دل مر دست و پا را زور داد ( ( 1368 ) ) حق به دور و نوبت اين تأييد را مىنمايد اهل ظن و ديد را < / شعر > براى انسانهاى آگاه به حد كافى اسباب بيدار شدن وجود دارد اگر كسى شخصيت فطرى و طبيعى خود را نبازد ، و براى خويشتن بتى در اين دنيا نتراشد ، او بدون ترديد همواره در شك و ترديد نخواهد ماند ، زيرا بالاخره با اشكال گوناگون مىتواند براى زندگانى معنوى خود راهنما و دليل پيدا كند ، از آن جمله ،

603