< فهرس الموضوعات > يك اصل بنيان كن كه دمار از روزگار اجتماعات بر مىآورد < / فهرس الموضوعات > < فهرس الموضوعات > اصل انتقام < / فهرس الموضوعات > < شعر > ( ( 871 ) ) ناصحان را دست بست و بند كرد ظلم را پيوند در پيوند كرد < / شعر > يك اصل بنيان كن كه دمار از روزگار اجتماعات بر مىآورد :
انسان خير خواه خود را برنجاند پادشاه جحود ناصحان و اندرز دهندگان را به زنجير بست .
اين يك اصل بسيار مخرب و بنيان كن است كه هنگامى كه انسان به سبب عشق بر هدفى كه دنبال مىكند ، چشم و گوش خود را از دست مىدهد ، نه تنها آنها را كه او را از اقدامات وحشيانه اش باز مىدارند ناديده مىگيرد ، بلكه آنان را دشمن مىپندارد ، و با آنها به پيكار بر مىخيزد ، و اين غايت سقوط يك شخصيت است كه خير خواه خود را از بد خواهش تشخيص ندهد . آرى انسان در رو به بىنهايت سقوط به جايى مىرسد كه ارزشهاى تمام مفاهيم در مقابل ديده گانش دگرگون مىگردد ، زيرا شخصيت انسانى او از حد اعتدال بيرون شده است .
< شعر > ( ( 872 ) ) بانگ آمد كار چون اينجا رسيد پاى دار اى سگ كه قهر ما رسيد < / شعر > اصل انتقام اين اصل مىگويد :
< شعر > لطف حق با تو مداراها كند چون كه از حد بگذرد رسوا كند < / شعر > « وَلا تَقْتُلُوا اَلنَّفْسَ اَلَّتِي حَرَّمَ الله إِلَّا بِالْحَقِّ وَمَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِيِّه سُلْطاناً فَلا يُسْرِفْ فِي اَلْقَتْلِ إِنَّه كانَ مَنْصُوراً » 17 : 33 ( 1 )

( 1 ) سوره اسراء ، آيهء 33 . .

404