كسى را مخفى بدارد ، او را وادار مىكند تا در عيب جويى ديگران تلاش نكند .
خدا هنگامى كه مىخواهد ما را يارى فرمايد ، ما را به سوى تواضع و زارى و فروتنى متمايل مىسازد . خوشا به وضع روانى كسى كه از عيب ديگران اعراض كرده عيوب خود را منظور نموده در راه از بين بردن آن اندوهناك نمىشود ، و در صدد رفع آن بر مىآيد . با گريه‌اى كه مقدمهء تصفيهء درونى است ، با دلى كه براى تزكيهء روح بريان شده است ، گامهاى نخستين را براى پيمودن راه هاى تكامل برداشته است .
آرى در دنبال هر گريه خنده‌اى است ، مگر نه مىبينيد كه سبزىها و گلها از گريهء ابر بهارى سر بر مىزنند ، و شكوفان و خندان مىگردند ؟ پيامبر ما روى قاعده « ارحم ترحم » به آن شخص مرحمت و محبت فرمود و او را عفو كرد .

382