< شعر > ( ( 226 ) ) آن كه جان بخشد اگر بكشد رواست نائب است او دست او دست خداست ( ( 227 ) ) همچو اسماعيل پيشش سر بنه شاد و خندان پيش تيغش جان بده ( ( 228 ) ) تا بماند جانت خندان تا ابد همچو جان پاك احمد با احد ( ( 229 ) ) عاشقان جام فرح آن كه كشند كه به دست خويش خوبانشان كشند ( ( 230 ) ) شاه آن خون از پى شهوت نكرد تو رها كن بد گمانى و نبرد ( ( 231 ) ) تو گمان كردى كه كرد آلودگى در صفا غش ( 1 ) كى هلد پالودگى ( 2 ) بگذر از ظن خطا اى بد گمان ان بعض الظن اثم آخر بخوان ( ( 232 ) ) بهر آن است اين رياضت اين جفا ( 3 ) تا بر آرد كوره از نقره جفا ( ( 233 ) ) بهر آن است امتحان نيك و بد تا بجوشد بر سر آرد زر زبد ( 4 ) ( ( 234 ) ) گر نبودش كار از الهام اله او سگى بوده دراننده نه شاه ( ( 235 ) ) پاك بود از شهوت و حرص و هوا نيك كرد او ليك نيك بد نما ( ( 237 ) ) وهم موسى با همه نور و هنر شد از آن محبوب تو بىپر مپر ( ( 238 ) ) آن گل سرخ است تو خونش مخوان مست عقل است او و مجنونش مخوان ( ( 239 ) ) گر بدى خون مسلمان كام او كافرم گر بردمى من نام او ( ( 240 ) ) مىبلرزد عرش از مدح شقى بد گمان گردد ز مدحش متّقى ( ( 241 ) ) شاه بود و شاه بس آگاه بود خاصه بود و خاصهء الله بود < / شعر >

( 1 ) غش به معناى پوشانيدن حقيقت است ، و در معاملات هم كه ممنوع شده است عبارت است از پوشانيدن عيوب كالاى مورد فروش و صحيح نشان دادن آن . پيغمبر عليه السلام فرمود : « ليس منا من غش مسلما » وسايل الشيعة مكاسب - غش . . ( از ما نيست كسى كه مسلمانى را با اخفاى حقيقت فريب دهد ) . . ( 2 ) پالودگى تصفيه ، پالودن تصفيه كردن . . ( 3 ) جفا با فتحه جيم به معناى تعدى و ستم ، و با ضمه جيم به معناى پوچ اشياء ناچيز كه مقاومت ندارد . . ( 4 ) زبد كف و با ضمهء زاء به معناى كره مىباشد . .

133