< شعر > ( ( 89 ) ) هر چه آيد بر تو از ظلمات و غم از ز بىباكى و گستاخيست هم < / شعر > در زندگانى گستاخ مباش اين يك اندرز بسيار عالى است كه جلال الدين براى هشدارى مىدهد كه بىباكى و بىپروايى در زندگانى از آن جهت كه با واقعيات محاسبه شده نمىسازد ، بالاخره براى تو اسباب اندوه ، و قلب تو را تاريك خواهد ساخت ، آرى :
< شعر > دانه‌اى در صيدگاه عشق بىرخصت مچين كز بهشت آدم به يك تقصير بيرون مىكنند < / شعر > بىباكى گستاخى ناشى از عدم توجه بر جريانات طبيعت و زندگى است ، زيرا كسى كه توجه به منطق واقعى زندگانى و اصول قوانين جهان طبيعت دارد و مىداند كه هر رويدادى روى محاسبهء دقيقى انجام مىگيرد ، و او با تلقين به خود كه « تو با عظمتى ، تو به مقام بلندى از انسانيت رسيده‌اى ، تو شايستهء بيش از آن هستى كه به تو رسيده است » با حقيقت خود در حال مبارزه به سر مىبرد .

99