< شعر > ( ( 1482 ) ) خلق حق افعال ما را موجد است فعل ما آثار خلق ايزد است < / شعر > دو نسبت كار ( الهى و انسانى ) در توضيح دو نسبت كار ( نسبت به خدا و نسبت به ما ) دو نظريه مهم وجود دارد :
يكى نظريه معروف امر بين الامرين است كه از خاندان رسالت در جهان تشيع مورد اعتقاد است ، و بيان آن اين است كه توانايى و قدرت همه از خدا است ، و انتخاب كار از انسان است ، و در اين باره چند روايت معتبر آمده است كه مورد استناد دانشمندان و متفكرين جهان تشيع بوده است .
مثالى كه باين دو نسبت مىزنند ، اين است كه : فرض كنيم يك آدم فلج كه هيچ گونه توانايى حركت را ندارد ، به الكتريسيته‌اى وصل نموده بتوانيم او را به حركت در آوريم ، و كليد اين برق در دست ما بوده باشد ، پس از فرض اين كه اين شخص همه شرايط تعقل و درك و وجدان را داشته باشد ، يك دسته گل به دست او مىدهيم و يك كارد ، و به او مىگوييم : تو مىتوانى به آن شخص كه در مقابل تو نشسته ، گلى بدهى كه او ببويد و لذت ببرد ، و اين كار نيكو و شايسته است ، و مىتوانى به او جراحت وارد كنى ، و اين كار پليد و زشت است . سپس با نيرويى كه از سيم برق دريافته است ، به سوى آن شخص حركت مىكند . در اين حركت تمام توانايى كه هر لحظه موجب حركت او مىگردد از ماست كه او را به وسيلهء سيم برق به حركت در آورده‌ايم ، به طورى كه اگر بخواهيم ، هر لحظه مىتوانيم قدرت مزبور را از او بگيريم ، يا بدون حركت او را نقش زمينش نماييم ، ولى ما همچنان به ادامه نيرو بخش مىپردازيم .
او مىرود ، هر يك از دو كار مفروض را كه انتخاب نمايد ، به خود او مستند است ، و با اختيار انجام مىدهد ، مسئوليتها و شخصيتها از همين انتخاب سرچشمه

663