< شعر > ( ( 1104 ) ) ز انكه بوش پادشاهان از هواست بار نامهء انبياء از كبرياست < / شعر > ملاك تغير و پايدارى هر چه كه از نمودهاى جهان و انسان مشاهده مىشود در تحول و تغير قرار گرفته است ، زيرا نظم و بناى جهان به طور كلى در تغير است ، نشانهء زوال و فنا در پيشانى همهء موجودات و شئون آنها نقش بسته است ، جز آن موجودات كه جنبهء الهى پيدا كرده‌اند . اگر يك موجود بخواهد از نعمت بقاء برخوردار گردد ، اگر يك موجودى بخواهد سود او ادامه داشته باشد ، بايستى خود را به خداى يگانه مربوط بسازد .
نيرومندان جهان و پادشاهان با آن همه امكانات وسيع ، و با آن همه نيروها كه جهانى را زير سلطهء خود داشته‌اند ، و آقايان دنيا مانند نوكران خود را در پيشگاه آنان تسليم كرده بودند از ميان رفتند . عمالقه و فراعنه و بيست و يك تمدن ، و بانيان و گردانندگان آنها زير خاك سيه فرو نشستند ، ولى انبياء و اولياء اللَّه كه شهداى راه حق و حقيقتاند ، و عشاق دلباختهء لا يزالى هستند ، همچنان به بقاء خود ادامه مىدهند نه بقا به آن معنى كه ما گمان مىكنيم كه عبارت است از خوردن و آشاميدن مقرون به هزاران ناراحتىها و اندوه هاى خانمان سوز ، بلكه بقايى كه در جوار رب الارباب و خداى بزرگ متنعم به نعمت روحانى مىباشند .
< شعر > آنان كه ره عشق گزيدند همه در كوى حقيقت آرميدند همه در معركهء دو كون فتح از عشق است هر چند سپاه او شهيدند همه ( 1 ) < / شعر > و لا تحسبن الذين قتلوا فى سبيل اللَّه امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون فرحين بما آتاهم اللَّه » .
( گمان مبر آنان كه در راه خدا به زندگانى خود خاتمه داده‌اند حقيقتاً آنها مرده اند

( 1 ) صدر المتالهين . .

501