پس چه مانع عقلى دارد كه همان خدايى كه به موسى روح داده و او به وسيلهء همان روح معانى و عظمت الهى را درك مىكند ، همان خدا روحى به كوه طور عنايت فرمايد كه مانند موسى عليه السلام به هيجان در آيد ؟
تفسير ابيات بنا به مضامين ابيات سابق ، مسئلهء هود عليه السلام هم روشن مىگردد كه چگونه آن حضرت دور مؤمنين خطى مىكشيد ، و از هجوم طوفانى كه قوم عاد را به هلاكت رسانيد جلوگيرى مىكرد .
باد طوفانى كه به آن جا مىرسيد به جهت جنبش اسباب پشت پرده‌اى خاصيت هجوم و تخريب خود را از دست مىداد . در صورتى كه باد در بيرون از آن خط و محاصره به مقتضاى خواص طبيعى خود هر كه را سر راه خود مىديد متلاشى مىساخت .
بلكه در شخصى كوچكتر از هود كه پيامبر هم نبود ، مانند شيبان راعى ، مىبينيم كه هنگامى كه گرگ به خط دور گوسفندان آن چوپان مىرسيد ، خاصيت درندگى خويش را از دست مىداد . مىبينيم باد طوفانى حرص و طمع گرگ او را وادار مىكرد تا درون خط برود و گوسفندها را بدرد ، و باد طمع گوسفند كه از خط بيرون برود ، و براى خود آب و گياهى پيدا كند ، در مقابل دايرهء آن مرد خدا ( شيبان چوپان ) بند مىگشت ، و از اثر مىافتاد .
و بدينسان با اين كه باد اجل با خشونت كامل شعلهء زندگى را خاموش مىكند ، و زندگان را به طور شديد ناراحت مىكند ، ولى براى مرد عارف آن چنان نرم و خوش است كه گويى نسيم بوستانى است كه به جان آنان مىوزد

398