و قال بعضهم ، اگر سائلى گويد كه اطلاق « صورت » بر الله تعالى چگونه توان كرد ، جواب گوئيم كه به قول اهل ظاهر به مجاز باشد ، نه به حقيقت ، كه نزد ايشان اطلاق اسم « صورت » بر محسوسات حقيقت باشد ، و بر معقولات مجاز . امّا نزد اين طايفه چون عالم بجميع أجزائه الروحانية و الجسمانية و الجوهرية و العرضية صورت حضرت الهيه است تفصيلا ، و انسان كامل صورت اوست جمعا ، پس اضافت صورت به حق حقيقت بود ، و به ما سواى او مجاز إذ لا وجود عندهم للسوى . و لله درّ من قال ، يارى دارم كه جسم و جان صورت اوست چه جسم و چه جان هر دو جهان صورت اوست هر معنى خوب و صورت پاكيزه كاندر نظر تو آيد آن صورت اوست و من مقولات الحضرة المولوية و أنفاسها القدسية بلسان الجمع ، [ 100 ] به هر طرف نگرى صورت مرا بينى اگر به خود نگرى يا به سوى آن شر و شور

« 1 » و - JD

95