ظاهر به من داده شده . يعنى تحكم در ميان شما ( كه حكومت و سلطنت است ) .
در حديث آمده است قال رسول الله : « أطيعوا الله أميركم و ان جار » ، اين امر ارشادى است نه ظلم پرورى و دست به ظالم دادن كه چون ظالم صاحب وقت شد و صاحب شمشير است ، براى حفظ جان و تأمين سعادت ابدى خودتان از او اطاعت كنيد تا در كنف اين نحو اطاعت صورى به كمال ذاتى خودتان نايل آييد . زيرا مقابلهء با چنين كسى موجب نهب اموال و اراقهء دماء است كه طائلى در آن متصور نيست « لا طائل تحته » .
و لمّا علمت السحرة صدقه في ما قاله لم ينكروه و أقرّوا له بذلك فقالوا له * ( إِنَّما تَقْضِي هذِه الْحَياةَ الدُّنْيا ) * * ( فَاقْضِ ما أَنْتَ قاضٍ ) * ، فالدولة لك .
و چون سحره صدق قول فرعون را دانستند انكار ننمودند و بدان اقرار كردند . پس به فرعون گفتند : * ( فَاقْضِ ما أَنْتَ قاضٍ إِنَّما تَقْضِي هذِه الْحَياةَ الدُّنْيا ) * ( طه : 72 ) ( يعنى اين دنيايى كه امر آن بر غلبه با سيف مبنى است مىگذرد و تو در اين نشئهء جسمانيه حاكمى پس هر چه خواهى حكم كن و بگذران ) كه دولت يعنى خلافت صوريهء ظاهريه از آن توست .
فصح قوله * ( أَنَا رَبُّكُمُ الأَعْلى ) * ، و إن كان عين الحقّ فالصورة لفرعون .
پس صحيح است قول فرعون كه گفت : * ( أَنَا رَبُّكُمُ الأَعْلى ) * و عين و ذات فرعون هر چند مثل ديگر موجودات عين حق است و لكن صورت فرعونيه آن را معين مىنمايد و تميز مىدهد .
پس اطلاق يعنى صدق ربوبيت مطلقه بر فرعون صحيح نيست . خلاصه اينكه هر چند عين او عين حق است و لكن صورت ، صورت فرعون است لذا ربوبيت مطلقه ندارد .
فقطع الأيدي و الأرجل و صلب بعين حقّ في صورة باطل لنيل مراتب لا تنال إلَّا بذلك الفعل .
پس دستها و پاها را قطع كرد و دار زد به عين حق در صورت باطل ( چه از جملهء آن چه كه حق بدان تعين مىيابد صورت باطل است و فرعون آن صورت باطل فانى است ) و چون نيل به درجهء شهادت جز به قتل از روى ظلم حاصل نمىشود زيرا كه اسباب وسايطند براى وصول به مصوبات ، سحره به فرعون گفتند : * ( فَاقْضِ ما أَنْتَ قاضٍ ) * تا به مراتبى كه بايد به آن فعل فرعون نايل آيند برسند .
و يا اينكه فرعون ، تحكم و سلطنت بر آنان را از راه قطع و صلب ظاهر نمود تا آنان

582