اوست ، وهاب اوست ، رزّاق اوست . بنده به جايى مىرسد كه ببيند فعل همه از اوست .
نور همه از اوست . لا حول و لا قوّة الَّا باللَّه و همچنين است تمام صفات ، تمام خيرات و تمام خوبىها . همه برمىگردد به يك حقيقت . توحيد در صفات نيست مگر همان يكى ديدن ، يك قدرت ، يك علم و . . . اينجا مقام توحيد در صفات است كه لا اله الَّا الله . اين همه آوازها از شه بود .
< شعر > به هر رنگى كه خواهى جامه مىپوش كه من آن قدّ رعنا مىشناسم < / شعر > يك ذات است كه در دار وجود حكومت مىكند . به قول حاجى سبزوارى :
< شعر > از كران أزلي تا به كران ابدى درج در كسوت يك پيرهنش ساخته اند < / شعر > اينجا همه طورى نگاه مىكنند در حالى كه كثرتند وحدت مىبينند كثرات مقهور آن وحدتند . مراتب و منازل و مجارى تا مرتبهء نازل آن هر يك مقامى دارند .
< شعر > « النفس في وحدتها كل القوى » < / شعر > تا به توحيد ذاتى برسد : يا هو من لا هو الا هو . و لا حول و لا قوة الَّا باللَّه . كه توحيد افعال است . آمد و شدن و پير و جوان شدن ، أطوار گوناگون يافتن مربوط به عالم ماده است .
منزّل الحكم حكمت بهشت است . بهره را آن كس برد كه حكمت نصيبش شد . علم خود انسان است و بنا به اتحاد عاقل و معقول وقتى انسان دانش يافت ، با دانش و علم كه چشم جان است و عالم را مىبيند ، اسماء و صفات الهى را مشاهده مىكند ، كتاب تدوينى و تكويني او را مىخواند . وقتى كه مواظب خود باشيم و به آداب شريعت خود را حفظ كنيم ، الله الله گفتنها ، لبيك شنيدن است . يك حبهء خردل ، يك سر مو از نيّت و فعل و گفتار آدم از او دست برنمىدارد . همه رنگ مىگذارند . سعادتمند كسى است كه جان را به ملكوت اين عالم متوجه كرد . از اسرار و حكم اين عالم آگاهى پيدا كرد . چنين فردى هم در ميان اجتماع است و هم نيست ، المؤمن غريب خوشا به حال اين غريبها كه مثل لقمان حكيمند . او حكيم بود دل او منزل حكمت بود و مشاهده اش حكيمانه . روزها مىآمد خدمت حضرت داوود پيامبر مىنشست . كارى نداشت فقط تماشاچى بود - براى ما توفيقي است كه نه اميريم نه وزير نه كسى كارى به ما دارد . شكر خدا كه مقام و منصب نداريم كه دست و بال ما بند شود . حكمت بهشت است خوشا به حال دلى كه منزل حكمت است .

5