در دين الهى كه هميشه اسلام بوده اين حقيقت اصيل است كه « الحدود تدرأ بالشبهات » چنانكه در حديث آمده است . چون در اجراى حدود مانند اجراى طلاق سختگيرى بسيار شده است . نبايد در اين امور مسامحه كرد . بدون اثبات جرم ، حدود جارى نمىشود و به محض پيشامد شبهه ، حدود رفع مىشود . وجه سختگيرى نيز معلوم است كه اجراى حدود در اعراض انسان از طايفه و همكار بلكه اعقاب و مطلق دودمان و حواشى و اطراف و أذناب مؤثر است و موجب هتك حرمت خيلىها و خاطرهء تلخ و يادگار بد براى خانواده‌هاى است و مفاسد بسيار ديگر نيز در بر خواهد داشت كه هر انسان آشنا به اوضاع جامعه يعنى جامعه شناس و روان شناس بدانها پى مىبرد . بايد در نظر داشت كه در حدود ، عمده صورت ارعاب و ايعاد براى حفظ نظام انسانى است و چنان است كه حضرت سجاد عليه السلام فرمود : جهنم تازيانهء خداست تا مردم را با آن تازيانه به بهشت بكشاند و چون به روايات وارده در اجراى حدود و اعمال انتقام در ازاى معاصى و ذنوبى كه حد و يا تعزير بر مىدارند رجوع كنيم ، مىبينيم كه سفراى الهى به قدرى در حفظ عرض و شخصيت اشخاص صحبت به ميان آوردند و در اجراى حدود احتياط به كار بردند كه معرف اهميت موضوع است . يعنى در اجراى حدود احتياط تام لازم است و شتاب در آن نكوهيده است . شيخ أكبر در اين موضوع امورى را پيش آورده كه هر يك به نوبهء خود بسيار جالب و دلنشين و مقبول عقلاى هر فريق است . هر چند انسان بايد بداند كسى كه حرمت دين خدا را مراعات نكرده حرمت ندارد و به فرض اگر حد هم بخورد اين حد در مقابل عواقب وخيمى كه در عالم ابد در پيش دارد چنان است كه به قول ملاى رومى در مثنوى : حد اينجا ختنه كردن است و عذاب آن جا خصى نمودن ، و ديگر اين كه < شعر > لطف حق با تو مداراها كند چون كه از حدّ بگذرد رسوا كند .
< / شعر > أراد داود بنيان البيت المقدس فبناه مرارا ، فكلَّما فرغ منه تهدّم ، فشكا ذلك إلى الله فأوحى الله إليه أن بيتي هذا لا يقوم على يدي من سفك الدماء ، فقال داود يا ربّ ألم يكن ذلك في سبيلك ؟ قال بلى ! و لكنهم أ ليسوا عبادي ؟ قال يا ربّ فاجعل بنيانه على يدي من هو مني ، فأوحى الله اليه أن ابنك سليمان يبنيه . فالغرض من هذه الحكاية مراعاة هذه النشأة الإنسانية ، فإنّ إقامتها أولى من هدمها .
داوود بنيان بيت مقدس را اراده كرده و آن را چند بار بنا كرد و هر گاه كه از بنا فارغ

423