* ( وَما أَدْرِي ما يُفْعَلُ بِي وَلا بِكُمْ ) * فصرح بالحجاب و ليس المقصود إلَّا أن يطلع في أمر خاص لا غير .
پس اگر خدمت به اراده كند ناصح نمىشود لذا مخالفت و معصيت پيش مىآيد . پس رسول مبلغ و خادم امر الهى است به طور مطلق . چه با آن اراده باشد چه نباشد از اين جهت فرمود : سورهء هود و اشباه آن از سوره‌هاى ديگر مرا پير كرده است . زيرا كه در آنها است قول خداى تعالى : * ( فَاسْتَقِمْ كَما أُمِرْتَ ) * زيرا كه به طور دوام نمىداند آيا امر ، موافق اراده [1] است كه مأمور به ، واقع مىشود ، يا مخالف اراده است كه واقع نمىشود و كسى حكم اراده را نمىداند مگر بعد از وقوع مراد . مگر كسى كه خداى تعالى پرده از بصيرتش بردارد كه اعيان ممكنات را آن چنان كه هستند ببيند و اين كشف بصيرت گاهى براى آحاد مردم مىشود . پس تصريح به حجاب كن ( يعنى بگو حجاب است تا عارف بداند كه اين مقام كه فوق آن هيچ مقام نيست براى او به طور دائم رفع حجاب نمىشود ) و مقصود از اين كشف نيست مگر اينكه حق تعالى عبد را بر بعضى از امور آگاه كند ( نه آن چه را كه خداوند خودش مىداند ) چنانكه فرمود : * ( وَلا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ من عِلْمِه إِلَّا بِما شاءَ ) * ( بقره : 255 ) .

[1] منظور از اراده خواستهء خلق است .

227