جمعى از محدثان عامه نيز گفته اند ، بنا بر مدلول احاديث ثقلين بقاى فردى از افراد عترت إلى يوم القيامة ، لازم است .
برخى از روايات دال بر خلافت اهل بيت ولزوم تمسك به عترت را شارح محقق ، فرغانى از طرق عامه نقل نموده است ومنشأ گرايش او وديگر عرفا به اين اعتقاد ، روايات غير قابل انكار است نه تأثر از مرام شيعه .
احمد بن حنبل در مسند خود نقل كرده است : « انّي قد تركت فيكم - ان تمسّكتم به ، لن تضلَّوا بعدي - الثقلين واحدهما أكبر من الآخر ، كتاب الله حبل ممدود . . . وعترتي ، اهل بيتى ، الا وانّهما لن يفترقا حتى يردا عليّ الحوض » رسول الله خبر از وجود واقعى عترت ولزوم خلقت اهل بيت به عنوان صاحب مقام ولايت كليه داده است ، چه آن كه به حسب قضاى إلهى وعلم عنائى ، منشأ تحقق نظام اكمل وجود ولىّ قائم مقام نبوّت ، واجب وتحقق فرد كاملى از اوليا در نظام أتم ، ضرورى است وكأنّه سنة الله جرت على وجود فرد كامل مكمل من لدن آدم إلى زمان الخاتم وبعد از غروب خورشيد نبوّت ، فرد كاملى از عترت به واسطهء اتصال به حق وأخذ معارف از طريق إلهام جانشين مقام وحى مىباشد .
اين كه حضرت ختمى مرتبت فرمود : « لن يفترقا حتى يردا عليّ الحوض » دليل تام است بر اين كه معارف موجود در قرآن ، بايد به توسط من له الاسم الأعظم كه آشنا به مذاق وحى است ، بيان شود .
احاديث عترت به عبارات مختلف در كتب معتبره نقل شده وانسان بعد از تدبر در اين روايات به خوبى مىفهمد كه حضرت در موارد متعدد ، با عبارات متفاوت كه به حسب مضمون متفقند ، از وجود واقعى اوصيا واولياى بعد از خود خبر داده است واين اوصيا كه از آنها به خاتم ولايت تعبير كرده اند خليفة اللَّه اند ، يعنى داراى ولايت مطلقه اند . مردم از آنها متابعت نمايند يا ننمايند ، بين خلق ظاهر شوند يا نشوند ، وقد ذكر ما صرحنا به الشيخ العارف الكامل ، ابن عربى در فتوحات مكيه ذيل احوال صاحب العصر والزمان راجع به شخص حضرت ولايت مدار نيز از طرق عامه روايات زياد نقل شده است كه دلالت بر برترى آن حضرت بر جميع صحابه مىنمايند . « على مع الحق والحق مع على يدور معه حيث ما دار » در

84