< شعر > و عن لقبى بالعارف ارجع فان ترى التّنابز بالألقاب في الذكر تمقت [1] < / شعر > و از لقب نهادن مرا به عارف رجوع كن و مرا عارف مخوان ، چه اگر ببينى و جايز شمردى نهادن لقبها و ياد كردن به آن [1] در قرآن عزيز نكوهيده و دشمن داشته شوى به حكم قوله تعالى : * ( وَلا تَنابَزُوا بِالأَلْقابِ ) * [2] تا به آن جا كه فأولئك هم الظالمون ، و الظَّالم ملعون و ممقوت لقوله - تعالى - : * ( أَنْ لَعْنَةُ الله عَلَى الظَّالِمِينَ ) * [3] .
يعنى : چون مرتبهء عرفان تحقق است در اثناى سير در مقامات توحيد به حقيقت * ( سَنُرِيهِمْ آياتِنا في الآفاقِ وَفي أَنْفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّه الْحَقُّ ) * [4] و فهم [5] و ادراك بيان حقيقت توحيد حقيقت حق و دريافت اشارات و معارف و علومى كه در اين آيات تجليات وجودى كه از حضرت جمع ظاهر وجود متعيّنند ، ثابت و مدرج است و با اين آيات و تجليات وجودى با حقايق آفاق و انفس همراه و در ايشان و سارى ، و اين مقام و مرتبهء عرفان سخت نازل مقامى است به نسبت با اين مقام جمع ، واحديت جمع من كه أعلى الغايات و انهى النهايات است ، زيرا [6] كه انتشاى اين آيات و تجلَّيات ، يا از حضرت اسم ظاهر است ، يا از حضرت اسم باطن و منشأ ظاهر و باطن و جمع بينهما ، از اين مقام من است .
پس اگر چنان كه تو مر اين مرتبهء نازل را به من نسبت كنى ، بر من ظلم كرده باشى به آن چه تنقيص من كرده باشى به لقب نهادن و مرا به عرفان نسبت كردن ،

[1] العارف : العارف بالمعالم الشريعة و الحقائق القرآنيّة . التنابز بالألقاب : ان يلقب بعض بعضا . تمقت : تبغض .
[1] به آن زمان - خ - .
[2] الحجرات ( 49 ) آيهء 11 .
[3] الأعراف ( 7 ) آيهء 44 .
[4] فصلت ( 41 ) آيهء 53 زيرا كه منشأ اين . . . م .
[5] و بفهم - خ - .
[6] زيرا كه منشأ اين . . . م .

418