إسم الكتاب : مشارق الدراري ( شرح تائية ابن فارض ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 773)

حالى ناقص و مجهول است ، چه اعظم الذنوب به نزد محقّق عبادت معلول است .
< شعر > و عمّرت أوقاتي بورد لوارد و صمت لسمت و اعتكاف لحرمة [1] < / شعر > و معمور داشته‌ام اوقات خود را به وظيفهء وردى از تلاوت ، يا ذكر نماز به علت حصول واردى و حالى دلنواز ، و به خاموشى نيز عمارت وقت خود كرده‌ام از جهت طريق ، و مراعات شروط او را و به اعتكاف وقت را معمور كرده‌ام از براى حرمت ماه رمضان يا كعبه يا غير آن .
قوله : و صمت لسمت يعنى بعضى از مشايخ آورده‌اند و اظنّ صاحب قوت القلوب است كه اجماع جمله شيوخ بر آن است كه اركان سلوك طريق راه حق چهار چيز است : اول : رجوع و دوم : سهر و سوم : خاموشى و چهارم : عزلت ، پس اين هر چهار را به ترتيب آورده است و در صمت گفته كه از بهر طريق ، يعنى براى مراعات شرط او را تا اين جا از فروع مقام توبه است ، و اين أبيات آينده از مقام زهد است .
< شعر > و بنت عن الأوطان هجران قاطع مواصلة الإخوان و اخترت عزلتي < / شعر > و جدايى از اوطان و هجرت خانمان ، اختيار كرده‌ام ، جدا شدن كسى كه قطع تعلَّقات كند از براى صحبت برادران دينى از اهل طريق و طلب فايده از ايشان و عزلت گزيده‌ام نيز از خلق براى آن كه شرط سلوك است ، اين بيت تقرير اول مقام زهد است .
< شعر > و دققت فكري في الحلال تورّعا و راعيت في اصلاح قوتي قوّتي [1] < / شعر > و باريك كرده‌ام فكر خود را در طلب قوت حلال و در تحرّى آن تدقيق تمام كرده از جهت آن تا خود را به مقام ورع رسانم و مراعات حفظ قوّت

[1] عمّر أوقاتي : جعلتها عامرة ، مأهولة . الورد : الشرب . الوارد : الشارب . السمت : أراد هيئة اهل الخير و الصّلاح . الاعتكاف : الإقبال على الشيء و التزامه . الحرمة : ما يجب رعايته من حقوق الغير ، و ما وجب القيام به من حقوق الله .
[1] التورّع : شدّة التدين و الفرار من الإثم .

391