إسم الكتاب : مشارق الدراري ( شرح تائية ابن فارض ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 773)

پس عالم حس بالوجود الإجمالي متعيّن گشت ، آن گاه به حكم آن حركت حىّ و ميل ذاتى الى كمال الظهور و الاظهار مر اين تجلى وجودى را ، من حيث هذا الظهور الحسّى ، الذي هو العرش العظيم ، حركتى دورى حسّى در عين هباء ، كه محل قبول صور جسمانى است ، پيدا آمد و از آن حركت من حيث توجّهات جميع الأسماء المذكورة بمظاهرها الروحاني ، صورت فلكى ديگر در ميان دايرهء عرشى حاصل آمد ، نام آن فلك ، كرسى كريم آمد و آن دوازده تقدير كه در عرش كه حكم وحدت بر وى غالب بود ، مفروض و مقدّر بود در كرسى ، به صورت دوازده برج محسوس ظاهر شد و بيست و هشت منزل ديگر در وى متعين گشت . مظاهر حروف مفردهء كلى كه در حضرت لوح المحفوظ مرقوم بود رقمى روحانى ، پس اين كريم مظهر لوح المحفوظ آمد و سلطان او اسم رحيم مىباشد ، چنان كه سلطان عرش اسم رحمان است .
و چنان كه كثرتى نسبى كه در وجود من حيث القلم الأعلى مخفى و متعقّل بود و در لوح المحفوظ بالكتابة الإلهيّة فيه مفصل شد ، تفصيلى روحانى به حسب عالم أرواح ، همچنين هر حكمى كه در عرش مجمل بود در كرسى مفصل گشت ، از آن جمله امر الهى در عرش كه آيينهء حكم و اثر وحدانى قلم اعلى است ، وحدانى النعت بود در كرسى ، منقسم گشت به امر و نهى ، كه امر مظهر حكم وحدت باشد در عين كثرت ، و نهى مظهر حكم كثرت باشد با رجوع به وحدت نسبى خود ، و به اين اعتبار كرسى موضع قدمين شد . پس كرسى آيينهء احكام و آثار متكثّر لوح المحفوظ گشت ، و حكم ابتدا و انتهاى دورهء عرشى كه يوم عبارت از اوست ، به واسطهء كرسى و تقديرات و تقسيمات حسى او پيدا آمد و مر او را - اعني كرسى را - دو نوع حركت لازم آمد - به حكم سرايت آن حركت حبّى مذكور در وى - يكى حركت قسرى به واسطهء حركت عرشى ، دوم اختصاصى اختيارى ، و از اين دو حركت ميان اجزاى عرش كه اصل جملهء أجسام است و ميان أجزاء و تقديرات و تقسيمات كرسى و اجزاى سماوات سبع كه در وسط كرسى واقعند ،

151