شرح عربى را به خواست حق با مقدمه اى مفصلتر وجامعتر منتشر مىنماييم ، چه آن كه مؤلف در شرح عربى ودر مقدمه آن مطالبى دارد كه در فهم مشكلات عرفان به اهل فن كمك مىنمايد [1] .

[1] با تأسف فراوان ياد آور مىشوم كه اهل درك مباحث ومسائل نفيسهء موجود در اين آثار ، نادر الوجود وطالب اين فن كه عشق به علم او را به تعليم وادار نمايد ، عزيز الوجود ومدرس قادر بر تدريس كتب عاليهء عرفان وتصوف ، غير موجود ومدعى كاذب فراوان ديده مىشود . از بى توجهى مصادر امور علمى وفرهنگى وعدم علاقهء آنان به فرهنگ ومعارف كشور واگذارى امور فرهنگى به مردم نالايق ، كار ما را به جايى رسانيده است كه نسل جوان از وجود هزاران محقق واستاد ايرانى در دوران گذشته بىاطلاع است . همان طورى كه بارها تصريح نموده ام در اوايل تأسيس دانشگاه ، اساتيد بزرگى وجود داشتند كه در فنون فلسفه وعرفان تخصّص داشتند ، ولى گماردن اشخاص دلقك مبتلا به هواى نفس وحقارت ذاتى در رأس كار كه با تعظيم وتملق وپا بوسى ، منصب ومقام به دست مىآوردند ، اشخاص لايق صحنه را ترك ومحيط را در اختيار اشخاص نامناسب قرار دادند ، لذا محيط علمى لياقت تربيت مردان محقق را از دست داد وگر نه چرا بايد در مراكز علمى غرب ، دانشمندان ايرانى وجود نداشته باشند . در كليه مراكزى كه در كشورهاى مغرب زمين علوم اسلامى از قبيل فلسفه وعرفان واديان تدريس مىشود واحتياج مبرم به استاد دانشمند موجود است ، ولى ما نتوانستيم جمعى را تربيت كنيم كه معرف فرهنگ ما باشند . لذا بزرگترين فلاسفه وعرفاى ما را دانشمندان جهان نمىشناسند . برخى از دانشجويان از خارج براى تحصيل فلسفه وتصوف به ايران مىآيند واز وضع موجود دچار تحيّر مىشوند ، در حالتى كه بايد كشور ما ، هم اكنون داراى بزرگترين حوزه هاى فلسفى وعرفانى باشد ، چرا ما بايد با استعداد وذوق سرشارى كه جوانان ودانشجويان ما دارند ، يك فيلسوف متفكر در سطح جهانى نداشته باشيم ؟ در مقابل ، جمعى از معاندان از اين اوضاع استفاده نموده ودر ذهن جوانان مسجل مىنمايند كه كشور ما هميشه به همين منوال بوده وگاهى مىشنويم ، دين اگر بنا بود جامعه را اصلاح كند ، تا به حال اصلاح كرده بود ، غافل از آن كه حكومت اسلامى به معناى حقيقى عمرى كوتاه داشت ودر همان مدت كوتاه نشان داد كه اعجاز مىكند ودشمن واقعى اسلام ، عياشان وچپاولگران ومستبدانند . حدود نيم قرن است كه به انحاى مختلف ، پنهان وآشكار با عقايد دينى در كشور ما مبارزه شده است ، ولى در هيچ كشورى دين اسلام مانند كشور ما ، در نفوس جاى مستحكم ندارد ومردم ، رهبرى وزعيم مذهبى را كه ابن الوقت نباشد ودر راه منافع خلق در هر حال مبارزه نمايد ، در حدّ پرستش دوست دارند . مملكتى كه بزرگترين دانشمندان از فلاسفه وعرفا وادبا وشعرا وفقها ومجتهدان ومفسّران ورياضى دانان واطبا را در دامن خود پرورش داده ودر دنيا مقام اول را داشته است ، قدرت تأليف كتابى به نام تاريخ علوم در ايران در دوران إسلامي را فاقد است . كتاب تاريخ علوم عقلى استاد دكتر صفا ، اثر با ارزشى است ، ولى لازم بود جمعى آن را در چندين مجلَّد تكميل مىنمودند . انسان وقتى به آثار موجود از دانشمندان گذشته مراجعه مىنمايد ، از كثرت محققان ايرانى كه در ايران وديگر بلاد إسلامي منشأ فيض بودند وآثار عظيمى به وجود آورده اند ، متعجب مىشود . در كتابخانه هاى بلاد إسلامي ، آثار بىنظيرى وجود دارند كه پديد آورنده آنها ايرانى بودند . محقق جندي شارح اول فصوص ومؤلف عالىترين شرح بر فصوص كه تا به حال چاپ نشده ، چندين اثر عالى به فارسى وعربى دارد كه در باب خود نظير ندارند وكسى آنها را نمىشناسد ويك دانشمند آمريكايى در صدد چاپ آثاري به زبان فارسى ، از او ومحقق قونوى بر آمده است .

106