نام کتاب : شرح فصوص الحكم نویسنده : خواجه محمد پارسا جلد : 1 صفحه : 318
* متن < شعر > لإجل [1] ذلك قد طالت إقامته فيها فزاد على ألف بتعيين روح من [2] الله لا من غيره فلذا أحيا [3] الموات و أنشأ الطَّير من طين < / شعر > * شرح يعنى از جهت طهارت مريم بود كه اقامت وى در آسمان بسيار كشيد ، و از هزار سال زيادت شد ، چرا كه طهارت مادر و پدر سبب و موجب كمال فرزند است . و چون روح عيسى از مقام جمع احديّت بى واسطهء اسمى از اسما [4] و روحى از أرواح فايض گشت ، لا جرم مرده را زنده كرد . * متن < شعر > حتّى يصحّ له من ربّه نسب به يؤثّر في العالي و في الدّون الله طهّره جسما و نزّهه [5] روحا و صيّره مثلا بتكوين < / شعر > * شرح يعنى چون بىواسطه از حق صادر شد ، لا جرم او متصرّف [6] در اعالى احياى اموات است ، و أسافل ، كه خلق خفّاش است ، هم بود . و حق - عزّ شأنه - او را در جسم مطهّر گردانيد ، تا محل تصرف شيطان نگردد . و ذات او را در آفرينش مثل آدم كرد كه [7] مثل عيسى عند الله كمثل آدم . * متن اعلم أنّ من خصائص الأرواح أنّها لا تطأ [8] شيئا إلَّا حيّى ذلك
[1] س : لأجد . [2] س : من اللَّه من غيره . [3] س : احياى اموات . د : أحي . [4] د : أسماى وحى . [5] س : و ينزهه . [6] و : تصرف . د ، س : او را تصرف در اعالى كه احياى اموات انسان است بود و در جنس أخس أسافل . [7] د ، س : كه آن . [8] س : يطىء . و : يطاء .
318
نام کتاب : شرح فصوص الحكم نویسنده : خواجه محمد پارسا جلد : 1 صفحه : 318