صابرا محتسبا ، واقعا ذلك من قرابتك و خاصّتك حيث وقع ، و ابتغ عاقبته بما يثقل عليك منه ، فإنّ مغبّة ذلك محمودة [1] .
( 1 ) امام على « ع » - از عهد نامهء مالك اشتر : . . والى را خاصان و اطرافيانى است كه مىخواهند كارها را به دست گيرند و دستدرازى كنند و در معاملات بىانصاف باشند ، مادّهء اينان را با نفى زمينه هاى چنين كارها قطع كن . و به هيچ يك از خواص و نزديكان خود ملكى را به تيول وامگذار ، تا چنان نباشد كه مالك ملكى شود و بر كسانى كه همسايهء او هستند در آبيارى يا كار مشترك زيان رساند و هزينهء خود را به گردن همسايگان اندازد ، كه در نتيجه ديگران سود خواهند برد و عيب دنيا و آخرت نصيب تو خواهد شد . و حق را در بارهء هر كس از نزديك و دور جارى كن ، و در اين كار شكيبا باش و خدا را در نظر بگير ، نتيجهء آن براى خويشان و خاصان تو هر چه مىخواهد باشد ، و در كارى كه بر تو سنگين مىنمايد عاقبت آن را در نظر داشته باش ، كه عاقبتى پسنديده است . 2 - الامام الرضا « ع » : كان رسول الله « ص » اذا وجّه جيشا فأمّهم أمير ، بعث من ثقاته من يتجسّس له خبره [2] . ( 2 ) امام رضا « ع » : پيامبر « ص » هنگامى كه لشكرى را به سويى گسيل مىداشت ، اميرى برايشان برمىگماشت ، و از كسان مورد اعتماد خود شخصى را روانه مىكرد تا از احوال آن امير جستجو كند و پيامبر را بياگاهاند . 3 - الامام علي « ع » - كتب الى مصقلة بن هبيرة الشّيباني ، عامله على اردشيرخرّة : أمّا بعد ! فإنّ من أعظم الخيانة خيانة الأمّة ، و اعظم الغشّ على اهل المصر غشّ الامام . و عندك من حق المسلمين ، خمس مائة الف درهم ،

[1] « نهج البلاغه » / 1025 ؛ عبده 3 / 116 - 115 .
[2] « بحار » 100 / 61 - از كتاب « قرب الاسناد » .

702