باشد ، ( 1 ) نسبت به خدا و دينش نادان است . و خدا و دين و شرايع او جز به آن امام دانسته نمىشود . و چنين مقرر شده است كه شناخت رجال ( رهبران دين خدا ) ، دين خدا است . . اين حديث نيز به صورتى روشن و همراه مثالهايى چند ، اهميت حاكميت حق را در تحقق بخشيدن به دين خدا و اجراى احكام خدا بيان مىدارد ، به طورى كه امام و حاكم برحق را تجسم همهء خيرها و طاعتها و نيكيها و عين ايمان و يقين مىشمارد ، و حاكم باطل را تجسم همهء فسادها و گناهها و سقوطها . در اين حديث ، حساسيّت حضرت امام جعفر صادق « ع » در بيان اين اصل عظيم ، و تفهيم آن به شاگرد خويش مفضّل جعفى و ديگران به خوبى نمودار است . و اينها همه براى نشر توحيد و ايجاد عدالت اجتماعى و قيام جامعهء انسانى به قسط و داد و مساوات و مواسات اسلامى است .
< فهرس الموضوعات > دو موضوع ديگر < / فهرس الموضوعات > دو موضوع ديگر < فهرس الموضوعات > 1 - گرد آمدن در پيرامون حاكم اسلامى < / فهرس الموضوعات > 1 - گرد آمدن در پيرامون حاكم اسلامى < فهرس الموضوعات > حديث < / فهرس الموضوعات > حديث 1 - الامام الباقر « ع » : . . ذروة الامر ، و سنامه ، و مفتاحه ، و باب الاشياء ، و رضا الرحمن ، الطاعة للامام بعد معرفته [1] . .
( 2 ) امام باقر « ع » : اوج كار دين و بلندا و كليد آن ، و در ورود درست به هر چيز ، و مايهء خرسندى خداى رحمان ، اطاعت كردن از امام است پس از شناختن او .

[1] « كافى » 1 / 185 .

667