إسم الكتاب : الحياة ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 767)

و العقل ؛ فصاحب الجهل و المراء ، موذ ، ممار ، متعرّض للمقال في أندية الرجال ، بتذاكر العلم و صفة الحلم ، قد تسربل بالخشوع و تخلَّى من الورع ، فدقّ الله من هذا خيشومه ، و قطع منه حيزومه . و صاحب الاستطالة و الختل ، ذو خبّ و ملق ، يستطيل على مثله من أشباهه ، و يتواضع للأغنياء من دونه ، فهو لحلوائهم هاضم ، و لدينه حاطم ، فأعمى الله على هذا خبره ، و قطع من آثار العلماء أثره . و صاحب الفقه و العقل ، ذو كآبة و حزن و سهر ، قد تحنّك في برنسه ، و قام الليل في حندسه ، يعمل و يخشى ، و جلا ، داعيا ، مشفقا ، مقبلا على شأنه ، عارفا بأهل زمانه ، مستوحشا من أوثق إخوانه فشدّ الله من هذا اركانه ، و أعطاه يوم القيامة أمانه [1] .
( 1 ) امام صادق « ع » : طالبان علم بر سه گونه‌اند ، پس آنان را از روى صفاتشان بشناس : دسته اى آن را براى جهلورزيدن و به منازعه برخاستن مىخواهند ، و دسته اى براى بزرگى فروشى و فريب دادن ديگران ، و دسته اى براى فهميدن و تعقل كردن و خرد خود را به كار انداختن . دستهء اول ، مردمى موذيند و جدالگر ، و همواره در صدد سخن گفتن در محافل ، در اوصاف علم و بردبارى . . اينان لباس خشوع بر تن پوشيده و از ورع و تقوى خود را برهنه ساخته‌اند ؛ خدا ، بينى اين چنين كسان را خرد كناد و نفسشان را ببراد . دستهء دوّم ، چاپلوسانيند تملَّق پيشه ، كه بر همپايگان خود بزرگى مىفروشند ، و در برابر ثروتمندانى كه از آنان فروپايه ترند سر تواضع فرود مىآورند ؛ خواستار حلواى ايشانند ، و نابودكنندهء دين خود ؛ خدا نام اينان را محو كناد و اثر آنان از جاودانگى آثار علما بىبهره گرداناد . دستهء سوّم ، گروهيند اندوهگين و نگران و شب زنده دار ، كه جامهء عبادت به تن كرده و در تاريكى شب براى عبادت پروردگار خويش به پا ايستاده‌اند ؛ عمل مىكنند و مىترسند و دعا مىكند و بيمناكند ، و به كار خود رو مىكنند ، و مردم زمان خويش را مىشناسند ، و از نزديكترين برادران خويش وحشت دارند ؛ خدا پايه هاى كار

[1] « كافى » 1 / 49 .

511