1 - الامام علي « ع » : ما يحبس أشقاكم أن يجيء فيقتلني ؟ . . قالوا : يا أمير المؤمنين ! أخبرنا بالذي يخضب هذه من هذه ، نبيد عشيرته . فقال : « اذا - و الله - تقتلون بي غير قاتلي » ! [1] .
( 1 ) امام على « ع » : چه چيز شقيترين فرد شما را از آن باز مىدارد كه بيايد و مرا بكشد ؟ . . گفتند : يا امير المؤمنين ! ما را از كسى كه محاسنت را با خون سرت خضاب مىكند ( قاتل خود ) آگاه كن تا دودمانش را براندازيم . گفت :
« در آن صورت ، به خدا سوگند ، كسى كه هنوز مرا نكشته است ( و قاتل نيست ) مىكشيد » . 2 - الامام علي « ع » : يا بني عبد المطَّلب ! لا ألفينّكم تخوضون دماء المسلمين خوضا ، تقولون : قتل أمير المؤمنين ، قتل أمير المؤمنين . ألا ! لا تقتلنّ بي الَّا قاتلي . أنظروا اذا أنا متّ من ضربته هذه ، فاضربوه ضربة بضربة . و لا يمثّل بالرجل ، فانّي سمعت رسول الله « ص » يقول : « ايّاكم و المثلة و لو بالكلب العقور » [2] .
( 2 ) امام على « ع » : اى بنى عبد المطَّلب ! مبادا به ريختن خون مسلمانان دست بيازيد و بگوييد : امير المؤمنين كشته شد ، امير المؤمنين كشته شد . در برابر كشتن من تنها قاتلم را بكشيد . اگر از ضربت او كشته شدم ، در مقابل ضربتى كه زده ضربتى به او بزنيد . دست و پا يا گوش و بينى او را مبريد كه از پيامبر « ص » شنيدم كه گفت : « از مثله كردن بپرهيزيد حتى اگر سگگيرنده باشد » . 3 - الامام السجاد « ع » - لما ضرب ابن ملجم - لعنه الله - أمير المؤمنين عليّ ابن أبي طالب « ع » . . فوقعت الضّربة و هو ساجد على رأسه على الضّربة التي

[1] « بحار » 42 / 196 - از كتاب « تذكرة خواص الأمّة » / 101 - 100 .
[2] « نهج البلاغة » 978 ؛ عبده 3 / 87 - 86 .

415