1 - النبي « ص » - روي ) * أنّ رسول الله « ص » لا يدع احدا يمشي معه اذا كان راكبا حتى يحمله معه ، فإن أبى قال : « تقدّم أمامي و أدركني في المكان الذي تريد ! » . و دعاه قوم من اهل المدينة الى طعام صنعوه له و لا صحاب له خمسة ، فأجاب دعوتهم . فلمّا كان في بعض الطريق أدركهم سادس ، فماشاهم . فلمّا دنوا من بيت القوم ، قال للرّجل السادس : « إنّ القوم لم يدعوك ، فاجلس حتى نذكر لهم مكانك و نستأذنهم لك » [1] . ( 1 ) پيامبر « ص » - روايت شده است كه پيامبر « ص » هرگز راضى نمىشد كه اگر سواره است كسى در كنار او پياده راه برود ، و او را در رديف خود سوار مىكرد ؛ و اگر آن كس حاضر نمىشد كه چنين كند به او مىگفت : « پيش از من به راه بيفت و در جايى كه مىخواهى منتظر من باش » . آورده‌اند كه جمعى از مردم مدينه او را به طعامى دعوت كردند كه براى او و پنج نفر از يارانش فراهم آورده بودند . او دعوت ايشان را پذيرفت . در ضمن راه نفر ششمى به ايشان بپيوست . پيامبر « ص » گفت : « اين مردم تو را دعوت نكرده‌اند ، بنا بر اين همين جا بمان تا اينكه در بارهء تو ( و اينكه در راه به ما پيوستى ) با آنان گفتگو كنيم ، و اجازهء آمدن تو را نيز بگيريم » . 2 - الامام علي « ع » : ما صافح رسول الله احدا قطَّ فنزع يده من يده ، حتى يكون الذي هو ينزع يده . و ما فاوضه احد قط في حاجة او حديث فانصرف ، حتى يكون الرّجل هو الذي ينصرف . . و ما سئل شيئا قط فقال : لا [2] . .
( 2 ) امام على « ع » : پيغمبر هرگز پس از مصافحه و دست دادن به كسى ، دست خود را - پيش از اينكه آن كس دست خود را پس بكشد - از دست او بيرون نمىآورد . و هرگز از كسى كه در بارهء حاجتى با او سخن مىگفت ، پيش از دور شدن آن كس دور نمىشد . و هرگز چيزى از او نخواستند كه در جواب آن « نه » بگويد . .

[1] « مكارم الاخلاق » / 22 .
[2] « مكارم الاخلاق » / 22 .

387