إسم الكتاب : الحياة ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 767)

و خذ ما فيه ! » فقال : و ما في هذه الصّناديق ؟ قال : « فيها اموال التّجار ! » . قال :
أتأمرني أن أكسر صناديق قوم قد توكَّلوا على الله و جعلوا فيها اموالهم .
فقال امير المؤمنين : « أتأمرني أن افتح بيت مال المسلمين فأعطيك أموالهم ، و قد توكَّلوا على الله و أقفلوا عليها ؛ و ان شئت أخذت سيفك و اخذت سيفي و خرجنا جميعا الى الحيرة ، فإن بها تجّارا مياسير ، فدخلنا على بعضهم فأخذنا ماله » . قال : أو سارقا جئت ؟ ! قال : « تسرق من واحد خير من أن تسرق من المسلمين جميعا . » [1] . ( 1 ) امام على « ع » - عقيل نزد او آمد . امام به فرزندش حسن گفت :
« عمويت را بپوشان » ، و او پيراهنى و ردايى از خويشتن بر عقيل پوشانيد .
چون وقت شام خوردن رسيد ، بر سر سفره چيزى جز نان و نمك نبود . عقيل گفت : اين كه چيزى نيست . على در پاسخش گفت : « آيا اين نعمت خدا نيست ؟ خدايا هزار بار شكر » . آنگاه عقيل گفت : به من چيزى بده تا قرضهاى خودم را بدهم و زودتر مرا رها كن تا از خانهء تو بروم . على گفت :
« اى ابا يزيد [2] ! چه اندازه بدهكارى ؟ » گفت : صد هزار درهم ؛ گفت : « به خدا قسم كه من چنين پولى ندارم ، ولى مىتوانى صبر كنى تا سهم من از بيت المال داده شود و آن را با تو تقسيم كنم ، و اگر براى اهل خانه چيزى لازم نبود همهء آن را به تو مىدادم » . عقيل گفت : بيت المال در دست تو است و تو مرا وعده به سهم خود از بيت المال مىدهى ؟ تازه سهم تو چه اندازه است ، و اگر همهء آن را به من بدهى چه خواهد بود ؟ على گفت : « من و تو نسبت به اموال بيت المال مثل ديگر مسلمانان هستيم » . و آنجا كه با يك ديگر سخن مىگفتند بر بام دار الاماره بود و از آنجا صندوقهاى اجناس مردم بازار ديده مىشد ، پس على « ع » به عقيل گفت : « اى ابا يزيد ! اگر بدان چه گفتم قانع نيستى ، پايين برو و قفل يكى از صندوقها را بشكن و آنچه را كه در آن است براى خود بردار » ! عقيل گفت : در اين صندوقها چه چيز

[1] « مناقب » 2 / 109 - 108 .
[2] كنيهء عقيل بن ابى طالب است .

381