* ( وَاذْكُرُوا إِذْ أَنْتُمْ قَلِيلٌ مُسْتَضْعَفُونَ فِي الأَرْضِ ، تَخافُونَ أَنْ يَتَخَطَّفَكُمُ النَّاسُ ، فَآواكُمْ وَأَيَّدَكُمْ بِنَصْرِه ، وَرَزَقَكُمْ مِنَ الطَّيِّباتِ ، لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ) * [1] زمانى را به ياد آوريد كه شمارى اندك بوديد ( در ميان دشمنان بسيار ) و شما را در زمين ( مكه ) فرو دست ( مستضعف ) مىشمردند ، و بيم آن داشتيد كه با يك هجوم كارتان را بسازند ، در آن حال ، خداوند پناهتان داد ، و ياريتان كرد ، و روزيهاى پاكيزه بخشيد ، تا مگر سپاس گزاريد * ( قُلْ : يا أَهْلَ الْكِتابِ تَعالَوْا إِلى كَلِمَةٍ سَواءٍ بَيْنَنا وَبَيْنَكُمْ : أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا الله وَلا نُشْرِكَ بِه شَيْئاً ، وَلا يَتَّخِذَ بَعْضُنا بَعْضاً أَرْباباً مِنْ دُونِ الله ، فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ ) * [2] بگو : اى اهل كتاب ! بياييد به كلمه اى ( باور درستى ) كه ما و شما يكسان بدان معتقديم گردن نهيد ، يعنى كه جز خداى را نپرستيم و چيزى را شريك او ندانيم ، و برخى از ما برخى ديگر را به جاى خدا ارباب و خدايگان قرار ندهند ؛ پس اگر روى گردانيدند ، شما مسلمانان بگوييد : گواه باشيد كه ما مسلمانيم و استوار در مسلمانى * ( وَما لَكُمْ لا تُقاتِلُونَ فِي سَبِيلِ الله ، وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجالِ وَالنِّساءِ وَالْوِلْدانِ ؟ الَّذِينَ يَقُولُونَ : رَبَّنا أَخْرِجْنا مِنْ هذِه الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُها ، وَاجْعَلْ لَنا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَاجْعَلْ لَنا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيراً ) * [3] چه تان شده است كه در راه خدا و ( براى نجات ) مردان و زنان و كودكان مستضعفى كارزار نمىكنيد كه مىگويند : پروردگارا ! ما را از اين آبادى كه مردم آن ستمكارند بيرون بر ، و از نزد خويش براى ما دوست و سرپرستى

[1] سورهء أنفال ( 8 ) : 26 .
[2] سورهء آل عمران ( 3 ) : 64 .
[3] سورهء نسا ( 4 ) : 75 .

32