إسم الكتاب : الحياة ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 767)

على « ع » است تا روز قيامت ، ( 1 ) بدان جهت كه پس از محمد « ص » ديگر پيامبرى نخواهد آمد .
پس آن نادانان از كجا مىتوانند امامى براى خود برگزينند ؟ ! امامت منزلت پيامبران و ارث اوصياء است . امامت جانشينى خدا و جانشينى رسول « ص » و مقام امير المؤمنين « ع » و ميراث حسن « ع » و حسين « ع » است . امامت زمام دين است و نظام مسلمانان و اصلاحكنندهء دنيا و مايهء عزت مؤمنان . اصل رشدكنندهء اسلام و فرع بلند مرتبهء آن است . نماز و زكات و روزه و حج و جهاد و فراوانى غنايم و صدقه ها و روان شدن حدود و احكام و پاسدارى از مرزها و اطراف به امام صورت اتمام پيدا مىكند . امام حلال خدا را حلال و حرام خدا را حرام مىكند ، و حدود خدا را روان مىسازد ، و از دين خدا دفاع مىكند ، و با حكمت و پند نيكو و برهان رسا مردمان را به راه پروردگار مىخواند .
امام امين خدا در ميان آفريدگان او ، و حجّت خدا بر بندگان او ، و جانشين خدا در سرزمينهاى او ، و دعوتكنندهء به سوى خدا ، و دفاعكنندهء از حرم خدا است . امام از گناه پاك و از عيب تهى است ؛ علم مخصوص به او و حلم از ويژگيهاى او است ؛ نظام دين است و مايهء عزت مسلمانان و خشم منافقان و هلاك كافران . . او بار گران امامت را بر دوش دارد ، از سياست آگاه است ، فرمان بردن از او واجب است ، بر پاى دارندهء فرمان خداى عز و جل است ، و نصيحتگوى بندگان خدا است و پاسدار دين خدا . . 6 - الامام علي « ع » : . . قد علمتم أنّه لا ينبغي أن يكون الوالي على الفروج ، و الدّماء ، و المغانم ، و الاحكام ، و امامة المسلمين ، البخيل فتكون في أموالهم نهمته ؛ و لا الجاهل فيضلَّهم بجهله ؛ و لا الجافي فيقطعهم بجفائه ؛ و لا الحائف للدّول فيتّخذ قوما دون قوم ؛ و لا المرتشي في الحكم فيذهب بالحقوق و يقف بها دون المقاطع ؛ و لا المعطَّل للسّنة فيهلك الأمّة [1]

[1] « نهج البلاغه » / 407 ؛ عبده 2 / 19 .

311