است كه پيامبر هادى « ص » ، از آن ، بيشتر از هر چيز ديگر بر امّت خود مىترسيد . چون بديهى است كه مقصود از كسانى كه پيامبر اكرم « ص » مىگويد ، « دست به تأويل قرآن مىزنند ، و آيات آن را بر معانيى جز آنچه هست حمل مىكنند » ، مردم عادى و كاسبان بازار و كشاورزان روستاها نيستند ، بلكه مقصود عالمان و محقّقانى هستند كه ميان مردم شهرت دارند ، و پيوسته در كار بحث و تحقيق و تأليف هستند ، و واضع و كاربرندهء اصطلاحات علميند .
و بدينسان پيامبر اكرم « ص » ، در اين باره پيشگويى كرد ، و به وسيلهء اين بيمها و هشدارها كه داد فهمانيد كه مشكل « تأويل قرآن » در ميان امّت پيش خواهد آمد ، و كسانى از رجال علم و اصحاب اصطلاحاتى كه از بيرون « فروزشگاه وحى » و « مشرق حكمت محمّدى » وارد حوزهء امّت خواهد شد ، بدان تأويل خواهند پرداخت ، به ويژه در باره اين گونه مسائل :
- شناخت خداى متعال ، - شناخت ارادهء الهى و چگونگى تحقّق آن ، - شناخت امر و خلق و فعل الهى و ايجاد ، - شناخت ولايت ، - شناخت وحى و حقيقت آن ، - شناخت علم و اصل و واقعيّت نورى آن ( نه وجود ذهنى ) ، - شناخت حقايق عاليهء ديگر ، - شناخت اسما و صفات الهى و ظهورهاى باطنى و ظاهرى آنها ، - شناخت « اسم مستأثر » و علم و قدرت الهى ، - شناخت نفس ، - شناخت معاد ، - شناخت حقيقت اسباب و سببيّت آنها و علل و علَّيّت آنها . . و هر چه از اين قبيل است در بخشهاى گوناگون مسائل اعتقادى ؛ و همچنين شناخت اعمال ، مانند نماز و اهميّت آن و . .
و آن هشدارها و بيمهايى كه پيامبر اكرم « ص » داده بود ، ائمّهء طاهرين « ع » نيز تكرار كردند . زيرا كه موضوع ، بسيار با اهميّت

273