و الاشارة ، و اللَّطائف ، و الحقائق . فالعبارة للعوام ، و الاشارة للخواص ، و اللَّطائف للاولياء ، و الحقائق للانبياء . [1] امام حسين « ع » : كتاب خداى عز و جل داراى چهار چيز است : عبارت ظاهر ، و اشاره ، و لطايف ، و حقايق . عبارت ظاهر براى عوام است و اشارت براى خواص و لطايف براى اوليا و حقايق براى انبيا . 7 - الامام الصادق « ع » : القرآن كلَّه ( ظاهره - ظ ) تقريع ، و باطنه تقريب . [2] امام صادق « ع » : ظاهر قرآن كوبنده است و باطن آن نزديككننده . 8 - الامام الصادق « ع » : إنّ للقرآن تأويلا فمنه ما قد جاء و منه ما لم يجئ ؛ فاذا وقع التأويل في زمان امام من الائمة عرفه امام ذلك الزمان . [3] امام صادق « ع » : قرآن را تأويلى است كه بعضى از آن آمده و بعضى هنوز نيامده است . پس چون تأويل در زمان امامى از امامان واقع شود ، امام آن زمان آن را خواهد دانست .
بنگريد ! اين آيات و احاديث و نظاير آنها ، به صورت ديگرى از صور معنوى قرآن و به ابعاد قرآن كريم ، از لحاظ خواص باطنى و اسرار الهى مكنون در آن ، نظر دارد . در آيهء * ( وَلَوْ أَنَّ قُرْآناً ) * . . [4] ، و آيهء * ( وَكَذلِكَ أَوْحَيْنا إِلَيْكَ رُوحاً ) * . . [5] ، و نظاير آنها ، و سپس در سخن امير المؤمنين :

[1] « بحار » 92 / 20 - از كتاب « جامع الاخبار » صدوق / 48 .
[2] « بحار » 92 / 380 .
[3] « بحار » 92 / 97 - از كتاب « بصائر الدّرجات » / 195 .
[4] سورهء رعد ( 13 ) : 31 .
[5] سورهء شورى ( 42 ) : 52 .

210