نام کتاب : الحياة ( فارسي ) نویسنده : علي حكيمي جلد : 1 صفحه : 752
12 * ( وَلا تَحْسَبَنَّ الله غافِلًا عَمَّا يَعْمَلُ الظَّالِمُونَ ، إِنَّما يُؤَخِّرُهُمْ لِيَوْمٍ تَشْخَصُ فِيه الأَبْصارُ ) * ، [1] خدا را از آنچه ستمكاران مىكنند غافل مپندار ، او ( رسيدگى به كار آنان را ) براى روزى به تأخير مىاندازد كه چشمها از ترس گشاده مىماند ، 13 * ( وَوُضِعَ الْكِتابُ فَتَرَى الْمُجْرِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا فِيه ، وَيَقُولُونَ : يا وَيْلَتَنا ما لِهذَا الْكِتابِ لا يُغادِرُ صَغِيرَةً وَلا كَبِيرَةً إِلَّا أَحْصاها ؟ ! وَوَجَدُوا ما عَمِلُوا حاضِراً ، وَلا يَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَداً ) * ، [2] آن روزنامهء اعمال نيك و بد را پيش نهند ، آنگاه گناهكاران را مىنگرى كه از آنچه در آن است بيمناكند و مىگويند : واى بر ما ، چگونه است كه اين نامه گناه كوچك و بزرگى را فرو نگذاشته و همه را بر شمرده است ! هر چه را كردهاند حاضر در آن مىيابند ؛ و خدا به هيچ كس ستم نمىكند ، 14 * ( وَلا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ يَبْخَلُونَ بِما آتاهُمُ الله مِنْ فَضْلِه هُوَ خَيْراً لَهُمْ ، بَلْ هُوَ شَرٌّ لَهُمْ ، سَيُطَوَّقُونَ ما بَخِلُوا بِه يَوْمَ الْقِيامَةِ ) * . . [3] آنان كه بخل ورزند و حقوق بينوايان را از مالى كه خداوند به فضل خويش به آنان داده است نپردازند ، گمان نبرند كه اين بسته دستى به سود ايشان خواهد بود ، بلكه به زيانشان است ، زيرا آن مالى را كه ندادهاند در روز رستاخيز زنجيرى ( آتشين ) كنند و بر گردن آن بخيلان نهند . . . 15 * ( وَمَنْ أَرادَ الآخِرَةَ وَسَعى لَها سَعْيَها ، وَهُوَ مُؤْمِنٌ ، فَأُولئِكَ كانَ سَعْيُهُمْ مَشْكُوراً ) * ، [4]